
το μόνο που μου απέδειξε η ταινία αυτή, ήταν ότι πράγματι ο χρόνος είναι σχετικό μέγεθος, αφού ήταν η ΠΙΟ ΑΡΓΗ 1,5 ΩΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

επίσης, όπως πολύ σωστά έγραψε κάποιος (δε θυμάμαι ποιος

επίσης, το στόρυ δεν ήταν καν καινούρια ιδέα αφού ήταν καθαρό κόπυ-πέιστ από μεξικάνικη ταινία (Ο Πύργος της Αγνότητας ή κάπώς έτσι ένιγουέι).
εύχομαι επίσης να μην αρχίσει ο έλληνας τα γιουροβιζιονέικα και τα γιουρο2004έικα με σημαίες, πλακάτ, κορναρίσματα, ομόνοιες στις 5 το πρωί και φωταγωγήσεις της πρωτεύουσας και ξεχάσει πάλι τα πραγματικά του προβλήματα...θέλω να πιστεύω ότι προοδεύουμε ως κοινωνία
