Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

Έπεσε στα χέρια μου,
κάποια στιγμή σήμερα στο ΕΜΠ

Ένα ασυνήθιστο- για γυναικείο περιοδικό- editorial

katerina92 wrote:Ένα ασυνήθιστο- για γυναικείο περιοδικό- editorial

για να εκφράσουμε άποψη πρέπει να δούμε και τα άλλα άρθρα, γιατί δεν λέει κάτι που δεν διαβάζεις εκατό φορές σε μια εβδομάδα στα σάιτ.

Vladimir wrote:Kωνσταντίνε αγόρι μου τι σου συμβαίνει? Τρέχει κάτι? Δεν πήρες τα φάρμακά σου?

τον στάθη ρώτα.

λίγα με τον ομοϊδεάτη πάσχο. αλήτη. κάποιες αξίες πρέπει να τις σεβόμαστε.

all. koukoulofloros wrote:αυτά τα ονόματα δεν είσαι σε θέση να τα πιάνεις στο στόμα σου αρκουδιάρη

μην πιάνεις στο στόμα σου τον χάρη, δυο φορές αλήτη.

Κάτι με προκαλεί να γράψω(η συγχηση θα 'ναι... ),κι όλο πάλι το μετανιώνω.Δεν ξέρω πραγματικά τι να πω,γιατί όλα αυτά εδώ μέσα είναι σαν λυρικά(τελοσπαντων ) και επιτηδευμένα editorial lifestyle περιοδικών. Γι αυτό και πολύ φοβάμαι ότι το ποστ μου θα είναι το ίδιο ηλίθιο.
Πραγματικά δεν μπορώ να μπω στην ψυχολογία των ανθρώπων που λένε οτι τους αγγιζουν τέτοια κείμενα. Και κυρίως οι γυναίκες,γιατί μόνο αυτές φαίνεται να συμπονάνε την Κατερίνα. Δε μπορώ πάντως να εντοπίσω ούτε ευαισθησία ούτε ρομαντισμό.Πρώτον γιατί τέτοια ίδια κείμενα υπάρχουν χιλιάδες.Γραμμένα στο ίδιο μοτίβο της "μελαγχολίας" και της δήθεν διανόησης.Και λένε ούτε λίγο ούτε πολύ τα ίδια πράματα.Πως ήταν παλιά οι κομμουνιστές που παπαγαλίζανε ό,τι έλεγε το κόμμα?κι έπρεπε να πιστεύουν να λένε και να αισθάνονται τα ίδια πράματα?Αυτο το πράμα μου ρχεται στο μυαλό.Το βρίσκω τραγικό να καταργείται η μονάδα και να γινόμαστε όλοι ίδιοι.

Σα να λέμε δηλαδή,ότι μας έχουν υποδείξει ένα συγκεκριμένο τρόπο να να σκεφτόμαστε,να προβληματιζόμαστε και να αισθανόμαστε.Και υποσυνείδητα έχουμε πέσει σ αυτο λούκι.Γιατί ενώ πχ η Κατερίνα και η κάθε Κατερίνα νιώθει ότι καταθέτει την ψυχή της σ αυτά τα κέιμενα, στην ουσία(προσωπική μου γνώμη,χωρίς παραξήγηση) καταθέτει την ψυχή που της έχουν υποδειξει να έχει.

Η παγίδα του lifestyle:Τι είναι αποδεκτό και τι όχι.Πως πρέπει να είσαι και πως όχι. Τα κείμενα αυτά δεν έχουν καμία προσωπικότητα. Αυτό θέλω να πω εν ολίγοις.

Α,και φυσικά δεν έχω πρόθεση να προσβάλλω κανεναν.Όλα αυτά είναι προσωπική μου άποψη,και "στοχος" μου να πούμε είναι να δώσω και μια άλλη οπτική σ όλο αυτό.

ΕΚΤΟΣ κι αν το concept του thread είναι η αξιολόγηση των κειμένων της Κατερίνας.Τότε να της πω ότι έχει καλή πένα κι αν εχει σκοπο εστω σαν χομπυ να ασχοληθει με το γραψιμο να το συνεχισει.

Κάτι με προκαλεί να απαντήσω. Η συγκίνηση θα είναι. Κάθε φορά που κάποιος συμπονά την ευαισθησία μου, ένα δάκρυ κυλά στο μάγουλο μου. Παρόλα αυτά, εξακολουθώ να θέλω να απαντώ και ποτέ δε το μετανιώνω. Αισθάνομαι ότι εξελίσσομαι μέσα από αυτές τις διαπραγματεύσεις και, με το πέρας της συναισθηματικής φόρτισης, ίσως αναζωογονούμαι. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος που "δεν ξέρει τι να πει" επιμένει πάντοτε να εκβιάζει την έμπνευση του! Επίσης, αναρωτιέμαι πότε η απάντηση κάποιου σε μια δημοσίευση την οποία αξιολογεί “δήθεν” και “ηλίθια”, θα πάψει να καταλήγει διπλά δήθεν και επιπλέον ηλίθια. Όχι, εγώ ξέρω τι να πω, απλά με τόσο λυρισμό και lifestyle εδώ, επιφυλάσσομαι. Όποτε θα ακολουθήσω τη γραμμή του περιοδικού που διαβάζεις, και θα περιοριστώ απλά στην επιβεβαίωση του φόβου σου.

Πραγματικά δεν μπορώ να μπω στην ψυχολογία των ανθρώπων που επιχειρούν τόσο ανυπόστατες κριτικές. Μιλάς για δύο ψυχές, μία καθ’ υπόδειξη και μία κατ’ ουσία, χωρίς εμπειρία. Συγκρίνεις την προσωπική ουσία της Κατερίνας με την ψυχή που υποθέτεις ότι της έχουν υποδείξει να καταθέτει, χωρίς να έχεις γνώση καμίας εκ των δύο.
Παρατήρηση – γνώση – εμπειρία – αξιολόγηση : τα ‘χουμε ξαναπεί.
Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ψυχές με lifestyle, μα αν έχεις αντίθετη γνώμη, προτείνω να μας δώσεις μια σχετική εικόνα, αντί για υποθετικές συγκρίσεις. Μήπως ανακαλύψω μόνη μου εκείνη τη στρατευμένη μου πτυχή και σε απαλλάξω από το λούκι.

Πραγματικά δε μπορώ να μπω στην ψυχολογία των ανθρώπων που λένε ότι δε τους αγγίζουν τέτοια κείμενα, όταν δεν έχουν αποπειραθεί να τα αγγίξουν πριν εκείνοι.
Που είναι τα χιλιάδες κείμενα που μοιράζονται τη μελαγχολική μου δήθεν διανόηση; Ποιος είναι εκείνος που λέει λίγο - πολύ τα ίδια πράγματα; Όχι τίποτα άλλο, απλά όλοι πιστεύω θα θέλαμε κάποτε να συναντήσουμε την αδερφή ψυχή μας – έστω κι αν αυτή είναι ο παπαγάλος της Παπαρήγα σε προεκλογικό παραλήρημα.
Προτείνω να επιστρέψεις με υλικό.

Το βρίσκω τραγικό να καταργούμε τη σκέψη μας για να προκαλέσουμε ή να κάνουμε εντύπωση.
Επίσης, το βρίσκω τραγικότερο να βρίσκουν θέση κομματικοί συσχετισμοί, υπαινιγμοί και παραλογισμοί σε τόπικ λογοτεχνίας.
Και μετά να απορούμε που γινόμαστε όλοι ίδιοι.


Η παγίδα του lifestyle: Συγκαλυμμένο «κατηγορώ». Τι είναι διακριτικό και τι όχι. Πώς δικαιούμαι να λερώνω αυτά που γράφεις και πώς όχι.

Α, και φυσικά δεν έχεις πρόθεση να προσβάλλεις κανέναν – εκτός από τον εαυτό σου μάλλον, αφού κάθε πρόταση σου αναιρεί την προηγούμενη.

Πως γίνεται μια καλή πένα να δίνει ένα κείμενο χωρίς προσωπικότητα;

(Μην αυταπατάσαι πως δε γίνεσαι επιθετική)

~ Αυτά

α)Δεν εχω καμια διαθεση να μαλωσω και να χαλασω την ζαχαρενια μου.και δη με καποιον αγνωστο για βλακειες
β)αν αυτα που εγραφες ειχαν ειρμο θα σου απανταγα
γ)ο καθενας εχει τη δικη του "θεωρια" για το καθε πραμα.Επομένως τι τον συγκινει και τι οχι βρισκεται στην καρδια του καθενος.πχ εγω δεν συγκινουμαι απο τις φανφαρες σου.Και δεν προκειται να μπω στον κοπο να βγαλω τα εσωψυχα μου για να σου δωσω να καταλαβεις.Αυτα ειναι προσωπικα και τα κραταει ο καθενας για τον εαυτο του.Η μοιραζεται τις ανησυχιες του και την ομορφια που κρυβει μεσα του με καποιο δικο του ανθρωπο.Δεν τα ανεβαζει στο ιντερνετ να τα βλεπει ο καθε ακυρος.Να στο πω κι ετσι. Εκτος κι αν αποσκοπει καπου συγκεκριμενα
δ)Οκ,συγγνωμη που σε εκρινα,εστω και εμμεσα.Παραδεχομαι οτι για καποιον που δε γνωριζω θα επρεπε να κραταω το στομα μου κλειστο.Η τουλαχιστον να μην τον "εκθετω" σε τριτους.Το μονο λαθος μου.
ε)Μ αυτα που γραφεις εσυ γινεσαι διπλα επιθετικη Και με τρωει τωρα να πω κι αλλα πιο συγκεκριμενα αυτη τη φορα.Αλλα γιατι να χαλαμε τις καρδιες μας Κατερινιω??

Αυτα κι απο μενα

Και θα καναμε στους εαυτους μας μεγαλη χαρη αν το θεμα εκλεινε εδω.Στο κατω κατω βρε κοριτσι μου αν σε γουσταρεις τι σε νοιαζει τι λεω εγω που δε με ξερεις κιολας?? Ειναι τεραστια βλακεια να τσακωνονται δυο αγνωστοι στο ιντερνετ δε νομιζεις?? Αν σε γεμιζει εσενα,συνεχισε αυτο που κανεις. Εγω προσωπικα...σου ειπα