Το «Project X» έχει στην παραγωγή του τον σκηνοθέτη των «Hangover», Todd Phillips. Για τις ανάγκες του casting, οι παραγωγοί απηύθυναν πανεθνικό κάλεσμα σε νέους άνω των 18 ετών που είχαν ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία από υποκριτική. Κατ' αντιστοιχία, επέλεξαν τον Nima Nourizadeh για να πραγματοποιήσει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, βασιζόμενοι σε δουλειές του όπως μουσικά βίντεο και διαφημιστικά, καθώς και τις ιδέες του πάνω στο «Project X». Και πιστέψτε με, οι ιδέες - όχι μόνο οι δικές του, αλλά όλων των συντελεστών - αποδεικνύονται αχαλιναγώγητες...
Σε αδρές γραμμές πρόκειται για μία αγριεμένη νεανική κωμωδία ντοκιμαντερίστικης αισθητικής (κάμερα ψηφιακή και στο χέρι), η οποία υπόσχεται ένα ακατάλληλο για ανήλικα μάτια θέαμα, παρόλο που όλοι ξέρουμε πως η ταινία απευθύνεται και "ανήκει" πρωτίστως στους πιτσιρικάδες. Ας αφήσουμε όμως τα τυπικά και ας προχωρήσουμε στην ουσία. Η οποία μας υποδεικνύει ότι το «Project X» βάζει στο μπλέντερ και τρώει για πρωινό όσες "εξωφρενικές κωμωδίες" μπορείτε να θυμηθείτε αναφορικά με νέους, σχολιαρόπαιδα, καυτά κορίτσια, πάρτι, αλκοόλ, ναρκωτικά, σεξ, πάσης φύσεως παλαβές καταστάσεις και τα καθέκαστα, αφού βεβαίως τις έχει αφαιρέσει προηγουμένως τον χαρακτηρισμό "εξωφρενικές". Διότι πολύ απλά, από δω και στο εξής της ανήκει δικαιωματικά και κατ' αποκλειστικότητα.
Αν βρήκατε το «Hangover» τολμηρό και προχωρημένο, αν είστε λάτρες του Ferris Bueller, αν θυμάστε πότε-πότε με τους φίλους σας το πρώτο «American Pie» ή το «Van Wilder», ετοιμαστείτε να αλλάξετε επίπεδο. Γιατί μπροστά στο «Project X» όλα τα προηγούμενα μοιάζουν με υπνοθεραπεία.
Αποφεύγοντας συνειδητά να αποκαλύψω περαιτέρω στοιχεία από την πλοκή, σας δίνω απλώς μερικά ενδεικτικά στοιχεία για την παραγωγή. Καταρχάς, τα γυρίσματα που είχαν στο μυαλό τους οι παραγωγοί ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν σε πραγματική γειτονιά. Για το λόγο αυτό έστησαν μία στα στούντιο της Warner, η οποία κατέληξε... αγνώριστη μετά το πέρας των γυρισμάτων. Επιπλέον, οι άπειροι, αλαφιασμένοι συμμετέχοντες στο cast παρέμεναν σε ρυθμούς πάρτι ακόμη και ενδιάμεσα στις λήψεις, καθώς ο γνωστός Νεοϋορκέζος DJ Jesse Marco έπαιζε ασταμάτητα, ενώ οι παραγωγοί τους ενθάρρυναν να τραβούν με τα κινητά τους βίντεο με σκοπό να συμπεριλάβουν μερικά στην τελική κόπια. Ως εκ τούτου, έχοντας τόσα "μάτια" ανοικτά στην καρδιά των... γεγονότων, το πάρτι του «Project X» καθίσταται αυτομάτως το πιο άμεσο που έχετε δει ποτέ στο σινεμά, όντας ταυτόχρονα ο πιο αντιπροσωπευτικός κινηματογραφικός απόγονος της εποχής του YouTube και των blogs.
Πέρα όμως από την εξιστόρηση απίθανων απανωτών καταστάσεων, το «Project X» διαθέτει πολλά χαρίσματα, μερικά από τα οποία το ενισχύουν φανερά, ενώ άλλα μοιάζουν να περνούν απαρατήρητα λόγω του ξέφρενου ρυθμού. Στην πρώτη κατηγορία βρίσκουμε το τρομερό soundtrack, την κινηματογράφηση που σε βάζει στην ταινία καλύτερα και από το πιο εξελιγμένο 3D, καθώς και τις διάφορες - σπαρταριστές κατά κύριο λόγο - υποϊστορίες που αναφέρονται τόσο στους τρεις κεντρικούς ήρωες όσο και σε δευτερεύοντες χαρακτήρες. Στη δεύτερη κατηγορία εντοπίζονται τα πιο... σοβαρά σημεία της ιστορίας, που έχουν κυρίως να κάνουν με τον Thomas και τη σχέση του με τους γονείς και την καλύτερη φίλη του.
Συνοψίζοντας, το «Project X» είναι ό,τι πιο οργιώδες, τολμηρό, διονυσιακό και συνάμα κανιβαλιστικό έχετε συναντήσει ποτέ σε συσκευασία (νεανικής) κωμωδίας. Μετά απ' αυτό, μπορούμε πλέον να πούμε ότι τα έχουμε δει όλα στην κατηγορία του, κάτι που γεννά ανυπομονησία για την επόμενη ταινία που θα καταφέρει να το κοντράρει. Ένα πάντως είναι βέβαιο: ο πήχης από τον Todd Phillips και τη... συμμορία του μπήκε πια σε τρελά ύψη, αφού το «Project X» αποτελεί αναμφίβολα ό,τι καλύτερο στο είδος του.
Menu
Community Sponsor
Prom Racing
