Ανέκδοτα & άφθονο γέλιο!!

[Minus]

Ήταν ένα ζευγάρι που ήταν παντρεμένοι πολλά χρόνια. Το έκαναν κάθε μέρα, αλλά η γυναίκα παραπονέθηκε στον άνδρα ότι βαρέθηκε κάθε μέρα την ίδια στάση.

Προβληματισμένος ο άνδρας στην δουλειά σκεφτόταν τι να κάνει για να ικανοποιήσει την γυναίκα του.

Μετά από 6 ώρες προβληματισμού την παίρνει τηλέφωνο και της λέει:

- Γυναίκα, βάλε τα καλά σου εσώρουχα. Έχω σχέδια για σήμερα. Θα κάνουμε την στάση του μαραγκού!

Ετοιμάζεται η γυναίκα, αρωματίζεται, βάζει τα πιο ωραία εσώρουχα και περιμένει.

Έρχεται ο άνδρας, την ρίχνει στο κρεβάτι, και κάνουν μία από τα ίδια πάλι.

- Σου άρεσε, μωρό μου; την ρωτά στο τέλος.

- Μα άνδρα μου, πάλι τα ίδια κάναμε. Ποιά στάση του μαραγκού μου έλεγες;

Γυρνάει ο άνδρας με ύφος και λέει:

- Καλά μωρή! Το μολυβάκι στο αυτί δεν το είδες;

[Minus]

Δύο τύποι κάθονται στο καφενείο της γειτονιάς.
Περνάει ο παπάς κρατώντας τον γοφό του και βογγώντας.

Του λένε, "Πάτερ, έλα να σε κεράσουμε ένα καφεδάκι και να τα πούμε λίγο".

"Ευχαριστώ παιδιά μου αλλά δεν μπορώ, γλίστρισα χθες και χτύπησα στον μπιντέ και δεν μπορώ να καθήσω, πονάω, μόνο να ξαπλώνω μπορώ" και φεύγει.

Γυρνάει ο ένας στον άλλον και λέει "Τι είναι ρε ο μπιντές";

"Ξέρω κι εγώ; Σάμπως πήγα ποτέ στην εκκλησία;"

[ShadowMech]

Ρε πραγματικα που βρισκεις ΤΟΣΟ κρυα ανεκδοτα?

[Trist4n]

Ελα ρε, το τελευταιο ητανε τελειο....

Το αλλο με το μαραγκο, γαμα τα....

[Minus]

Ρε πραγματικα που βρισκεις ΤΟΣΟ κρυα ανεκδοτα?

δεν αποκαλύπτω τις πηγές μου... στο ιντερνετ τα βρίσκω. απλά δεν τα πολυφιλτράρω.. εξάλλου περι ορέξεως... το γέλιο είναι προαιρετικό χα!

[Minus]

Ο δάσκαλος της 1ης Δημοτικού, σχολείου στο κέντρο του Πειραιά, ζητάει όσα από τα παιδάκια είναι Ολυμπιακοί να σηκώσουν το χέρι τους.
Το σηκώνουν όλοι, εκτός από ένα κοριτσάκι.

Ο δάσκαλος, έκπληκτος, κοιτάζει το κοριτσάκι και τη ρωτάει: «Μαιρούλα, γιατί δε σήκωσες το χέρι σου»;

«Γιατί δεν είμαι Ολυμπιακός κύριε», απαντάει αυτή.
Ο δάσκαλος, σοκαρισμένος, τη ρωτάει: «Λοιπόν, πες μου σε παρακαλώ, ποια ομάδα υποστηρίζεις»;

«Τον Παναθηναϊκό Κύριε», απαντάει αυτή ατάραχη.

Ο δάσκαλος, στα πρόθυρα «καρδιακού», δε μπορεί να πιστέψει τ' αυτιά του! «Για το Θεό Μαιρούλα, γιατί είσαι Παναθηναϊκός»;

«Γιατί και ο μπαμπάς μου και η μαμά μου είναι Παναθηναϊκοί, έτσι κι εγώ είμαι Παναθηναϊκός».

Μα καλά, λέει ο δάσκαλος εμφανώς ενοχλημένος, «αυτός δεν είναι λόγος να είσαι Παναθηναϊκός. Δεν είσαι υποχρεωμένη να είσαι πάντα ότι και οι γονείς σου. Αν η μητέρα σου ήταν πόρνη και ο πατέρας σου πρεζάκιας, εσύ τι θα ήσουνα»;

«Ε, τότε θα είμουνα σίγουρα Ολυμπιακός κύριε»!

[Trist4n]

Ε αυτο γαμησε

[Minus]

Ήταν ένας τύπος και ήθελε να πάει στην εφορία.

- "Ρε Γιάννη", ρωτάει ένα φίλο του, "θα πρέπει να ντυθώ καλά ή πιο πρόχειρα για να πάω στην εφορία;"

- "Το καλύτερο", του απαντάει ο φίλος του, "θα ήταν να ντυθείς καλά".

Ρωτάει και τον Γιώργο.

- "Το καλύτερο", του απαντάει ο Γιώργος, "θα ήταν να πας πιο πρόχειρα ντυμένος να μην σε περάσουν και για κανένα λεφτά, εφορία είναι αυτή δεν ξέρεις τι γίνεται".

Προβληματισμένος λοιπόν ο τύπος παει στη γιαγιά του και της λέει τo πρόβλημα του.

- "Έχεις το ίδιο πρόβλημα", του απαντάει εκείνη, "με την αδελφή σου που με ρώταγε τι κιλοτάκι να φορέσει πριν το γάμο της. Να φορέσει άσπρο που είναι πιο αγνό ή κανένα μαύρο και κάπως πιο έξαλλο για να φτιάξει τον γαμπρό. Της απάντησα ότι όποιο και να φορέσει το γαμ...ι δεν το γλιτώνει!!!"

[maurh_8uella]

0/23 τρίποντα!

(τραγική ειρωνεία)

[Minus]

Ένας άνδρας επιστρέφει αργά το βράδυ στο σπίτι του στην εξοχή από ένα κατασκότεινο δρομάκι. Μέσα από τις σκιές, πετάγεται μια γυναίκα και του λέει. «Είκοσι ευρώ».
Αυτός, δεν είχε πάει ποτέ με «επαγγελματία» και αποφασίζει, μια και ήταν τόσο φθηνό, να το δοκιμάσει.

Πράγματι, χώνονται μέσα στους πυκνούς θάμνους κι αρχίζουν να . δουλεύουν. Πρωτού περάσει ένα λεπτό, ο φακός ενός αστυνομικού φωτίζει στα πρόσωπά τους.

«Τι γίνεται εδώ»; Ρωτάει αυστηρά ο αστυνομικός.

«Κάνω έρωτα στη γυναίκα μου» απαντάει ο άνδρας, εμφανώς νευριασμένος,

«Συγνώμη, δεν ήξερα», απαντάει απολογητικά ο αστυφύλακας.

«Ούτε κι εγώ το ήξερα» απαντάει ο άνδρας, με άγρια φωνή, «μέχρι που έριξες το φως του φακού σου στα πρόσωπα μας»!