Δεν έχει σημασία τί πιστεύεις, δεν έχουμε ενδείξεις για το αντίθετο. Αλλά γιατί αυτό να μας αποτρέπει να συζητάμε ή να επηρεάζει όλα τα παραπάνω που είπες; Γιατί να μην περνάμε καλά τουλάχιστον, μεταβολίζοντας ενώσεις και οξυγόνο, αφού μπορούμε.HarisSukhoi wrote:Δεν πιστεύω να υπάρχουμε απλά και μόνο για να μεταβολίζουμε ενώσεις και οξυγόνο. Αν είναι έτσι screw it, γιατί συζητάμε?
Πανανθρώπινο σκοπό είπες..Και όταν τον πετύχουμε; Μετά τί; Νέος σκοπός; Ή ο σκοπός αυτός προτείνεις να έχει τη φύση χίμαιρας; Να είναι ένας άφταστος διαρκής στόχος; Μου φαίνεται προτιμότερο μικρότερες ομάδες να θέτουν και να λύνουν στόχους στους οποίους είναι καλοί, από επιλογή τους. Γιατί δεν υπάρχει κανένας στόχος, όσο καλά διατυπωμένος και να είναι, που να τραβήξει οικειοθελώς όλους τους ανθρώπους.