Ανέκδοτα & άφθονο γέλιο!!

[Kitharistas]

Ήταν ένας μαθηματικός, ένας φυσικός κι ένας χημικός και ήθελαν να περάσουν από τη μία όχθη του ποταμού στην άλλη. Πάνε λοιπόν, βρίσκουν το βαρκάρη και ξεκινάνε. Μετά από λίγα λεπτά ρωτάει ο μαθηματικός το βαρκάρη:
-Ξέρετε τίποτα από Μαθηματικά;
-Όχι, λέει ο βαρκάρης.
-Κρίμα χάνετε το 1/8 της ζωής σας, λέει ο μαθηματικός.
Απορεί ο βαρκάρης, αλλά συνεχίζει την πορεία του. Μετά από λίγο ρωτάει ο φυσικός το βαρκάρη:
-Ξέρετε τίποτα από Φυσική;
-Όχι, λέει ο βαρκάρης, εγώ ένας απλός βαρκάρης είμαι.
-Κρίμα χάνετε το 1/4 της ζωής σας, λέει ο φυσικός.
Νευριάζει λίγο ο βαρκάρης, αλλά συνεχίζει. Μετά από λίγο το ρωτάει κι ο γιατρός:
-Ξέρετε τίποτα από Ιατρική;
-Όχι άνθρωπε μου πού να ξέρω εγώ από Ιατρική;
-Κρίμα χάνετε το 1/2 της ζωής σας, λέει ο γιατρός.
Νευριάζει τότε πολύ ο βαρκάρης, αναποδογυρίζει τη βάρκα, τους πετάει και τους τρεις στο νερό και τους λέει:
-Ξέρετε τίποτα από κολύμπι;
Λένε και οι τρεις μαζί:
-Όχι!
-Κρίμα χάνετε όλη σας τη ζωή!!

[Minus]

Λέει ο παππούς στον εγγονό "Θέλω να μου βρεις Viagra. Για κάθε χάπι εγώ θα σου αφήνω 20 ευρώ κάτω από το μαξιλάρι σου."

Πάει λοιπόν ο εγγονός, βρίσκει ένα... Viagra και το δίνει στον παππού. Την επόμενη μέρα κοιτάει κάτω από το μαξιλάρι και βλέπει ότι υπήρχαν 120 ευρώ.

Πάει λοιπόν, τον βρίσκει και του λέει:

- "Αφού ρε παππού είπαμε 20 ευρώ για κάθε χάπι, τι ήταν αυτό που έκανες;".

- Κοίταξε, λέει ο παππούς, εγώ 20 ευρπω σου άφησα, τα υπόλοιπα είναι της γιαγιάς σου...

[maurh_8uella]

20 χρόνια μαύρος, 20 λευκός...
Michael Jackson ζεις...
Για πάντα ΠΑΟΚτζης!!!


ΠΑΟΚ με χόρτο σε βλέπω σαν την Πόρτο,
ΠΑΟΚ με κόκα σε βλέπω σαν την Μπόκα,
ΠΑΟΚ με χάπια σε βλέπω σαν την Τσέλσι,
πάει δεν πάει, ο ΠΑΟΚ σας γ@μ@ει!

[Killers_F.C]

20 χρόνια μαύρος, 20 λευκός...
Michael Jackson ζεις...
Για πάντα ΠΑΟΚτζης!!!


ΠΑΟΚ με χόρτο σε βλέπω σαν την Πόρτο,
ΠΑΟΚ με κόκα σε βλέπω σαν την Μπόκα,
ΠΑΟΚ με χάπια σε βλέπω σαν την Τσέλσι,
πάει δεν πάει, ο ΠΑΟΚ σας γ@μ@ει!

Τωρα σε πιο σημειο γελαμε γιατι δεν καταλαβα...

[Kitharistas]

20 χρόνια μαύρος, 20 λευκός...
Michael Jackson ζεις...
Για πάντα ΠΑΟΚτζης!!!


ΠΑΟΚ με χόρτο σε βλέπω σαν την Πόρτο,
ΠΑΟΚ με κόκα σε βλέπω σαν την Μπόκα,
ΠΑΟΚ με χάπια σε βλέπω σαν την Τσέλσι,
πάει δεν πάει, ο ΠΑΟΚ σας γ@μ@ει!

Τωρα σε πιο σημειο γελαμε γιατι δεν καταλαβα...

Έλα ντε.. :/


Το τεράστιο πετρελαιοφόρο διασχίζει τον ωκεανό. Το ταξίδι είναι
πολυήμερο και στο τυπικά ανδρικό πλήρωμα υπάρχει αυτή τη φορά και μια γυναίκα. Η παρουσία της δεσποινίδας ασυνήθιστη καθώς είναι, έχει δημιουργήσει περίεργες καταστάσεις... Τις πρώτες μέρες όλα κυλάνε ήρεμα, ο αντρικός πληθυσμός ήρεμος κι ευγενικός. Τις επόμενες μέρες κάποιοι μικρό εκνευρισμοί. Έχει μπει η τρίτη εβδομάδα και τα πρώτα ξεσπάσματα προμηνύουν θύελλα... Την κατάσταση προσπαθεί να προλάβει ο πλοίαρχος. Μαζεύει τα αρσενικά μέλη του πληρώματος και τους λέει:
- "Κύριοι, μετά από τόσες μέρες η κυρία αισθάνεται ανία και για να σας φύγει ο πειρασμός που είναι μόνη της αποφάσισα να τη φλερτάρω εγώ σαν πλοίαρχος."
- "Τι είπες;", πετάγεται ο θερμόαιμος Ιταλός, "υπάρχει Ιταλός επάνω στο πλοίο και θα δοκιμάσει άλλος να φλερτάρει; Δεν θα είστε καλά!"
- "Κύριοι, σας παρακαλώ", πετάγεται ο Γάλλος, "το φλερτ, ως γνωστόν, είναι ειδικότητα των Γάλλων."
Ο καβγάς δεν αργεί να ανάψει. Κάθε ένας, για τους δικούς του λόγους υποστηρίζει ότι το φλερτάρισμα είναι προσωπική του υπόθεση. Σ` όλο αυτό το διάστημα ο Έλληνας, αδιάφορος, μασουλάει πασατέμπο και αγναντεύει το πέλαγος. Εκνευρισμένος ο πλοίαρχος του φωνάζει:
- "Εσύ δεν ενδιαφέρεσαι να φλερτάρεις την κυρία;"
- "Τι να σας πω κύριε πλοίαρχε, τρεις εβδομάδες τώρα την πηδ... Αν θέλετε όμως τη φλερτάρω κιόλας."

[Minus]

- 'Καλά μου έλεγες να μη διασχίζω το πάρκο τη νύχτα', λέει μια γεροντοκόρη σε συνομήλικη φίλη της.

- 'Γιατί, τι έγινε;'

- 'Να, όπως ερχόμουνα βλέπω ξαφνικά μπροστά μου έναν απαίσιο βιαστή!'

- 'Πω, πω... Kαι τι σου έκανε;'

- 'Μόλις τον είδα άρχισα να τρέχω, να τρέχω...'

- 'Και λοιπόν; Λοιπόν;'

- 'Τίποτα! Δυστυχώς δεν τον πρόφτασα...'

[Minus]

Ηταν ένας χημικός, ένας βιολόγος και ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός, καταδικασμένοι σε θάνατο, και είχε φτάσει η μέρα της εκτέλεσης.

Πάει πρώτα ο χημικός, κάθεται στην καρέκλα, και τον ρωτάει ο δέσμοφύλακας:
- "Υπάρχει κάτι τελευταίο που θέλεις να πεις ή κάτι που θέλεις να ζητήσεις;"
- "Όχι" λέει ο χημικός
Πάει ο δήμιος στον διακόπτη, κάνει κλίκ, αλλά τίποτα! Η ηλεκτρική καρέκλα δε λειτούργησε! Σύμφωνα με τον εκεί νόμο, αν η πρώτη δοκιμή αποτύχει, τότε στον κρατούμενο χαρίζεται η ζωή. Ετσι ο χημικός για καλή του τύχει αφήνεται ελεύθερος...

Μετά έρχεται η σειρά του βιολόγου:
- "Υπάρχει κάτι τελευταίο που θέλεις να πεις ή κάτι που θέλεις να ζητήσεις;" ρωτάει ο δεσμοφύλακας.
- "Οχι" λέει ο βιολόγος, και ο δεσμοφύλακας κάνει να γυρίσει το διακόπτη, αλλά πάλι τίποτα! Η καρέκλα δεν λειτούργησε, οπότε γλίτωσε και ο βιολόγος!

Τέλος έρχεται η σειρά του μηχανικού:
- "Υπάρχει κάτι τελευταίο που θέλεις να πεις ή κάτι που θέλεις να ζητήσεις;" ρωτάει ο δεσμοφύλακας.
- "Ναι ρε παιδια... Αν αλλάξετε τη σύνδεση στο μπλε και το κοκκινο καλώδιο, μπορεί να δουλέψει αυτό το ρημάδι..."

[Minus]

Στη δεκαετία του '50, ένας νεαρός, αποφάσισε να κάνει ένα δωράκι στην κοπέλα με την οποία έβγαινε τις τελευταίες μέρες.
Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισε να της δωρίσει ένα ζευγάρι γάντια, κάτι ρομαντικό αλλά παράλληλα όχι πολύ προσωπικό.
Μαζί με την αδελφή της αγαπημένης του (που τους έκανε "πλάτες") πήγαν σε ένα ειδικευμένο μαγαζί και αγόρασαν τα γάντια.
Η αδελφούλα αγόρασε και δυο βρακάκια για τον εαυτό της.
Ενώ η υπάλληλος πακετάριζε τα πράγματα, τα μπέρδεψε και έτσι η αδελφούλα πήρε το πακέτο με τα γάντια, ενώ τα βρακάκια στάλθηκαν στην αγαπημένη του νεαρού με το παρακάτω συνοδευτικό σημείωμα:

"Αγαπημένη μου, τα διάλεξα γιατί πρόσεξα πως δεν συνηθίζεις να φοράς όταν βγαίνουμε μαζί. Αν δεν ήταν η αδερφή σου, θα διάλεγα τα μακριά με τα κουμπιά, αλλά εκείνη φοράει κοντά που βγαίνουν και πιο εύκολα. Το χρώμα τους είναι ανοιχτό αλλά η κυρία που μου τα πούλησε μου έδειξε αυτά που φοράει εδώ και τρεις εβδομάδες και δεν έδειχναν καν βρώμικα. Την έβαλα να δοκιμάσει το δικό σου ζευγάρι και έδειχναν πολύ όμορφα επάνω της. Θα ήθελα να ήμουν μαζί σου όταν θα τα φοράς για πρώτη φορά, γιατί σίγουρα θα τα πιάσουν και άλλοι πριν σε ξαναδώ. Όταν τα βγάζεις, θυμήσου πως πρέπει να φυσάς μέσα τους πριν τα βάλεις στο συρτάρι σου γιατί υγραίνονται από τη χρήση. Σκέψου πόσες φορές θα τα φιλήσω στις μέρες που έρχονται. Ελπίζω να τα φοράς την Παρασκευή που θα βρεθούμε.
Υ.Γ. Η τελευταία μόδα είναι να τα φοράς διπλωμένα προς τα κάτω, ώστε να φαίνεται και λίγη γούνα από μέσα."

[Minus]

Ήταν 4 φίλοι που πήγαιναν για κυνήγι ελαφιού για πολλά χρόνια. Φέτος, δύο μέρες πριν αναχωρήσουν, η γυναίκα του ενός, του Γιάννη, πατάει πόδι και του λέει ότι δεν θα πάει.

Οι άλλοι τρεις θύμωσαν, απογοητεύτηκαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν και τίποτα. Σε δύο μέρες που έφθασαν στον προορισμό τους, βλέπουν τον Γιάννη να έχει στήσει σκηνή, είχε μαζέψει ξύλα και ανάψει φωτιά, και είχε έτοιμο και το φαγητό.

Καλά ρε φίλε του λέει ο Κώστας, πόση ώρα είσαι εδώ? Για να σας πω την αλήθεια, λέει ο Γιάννης, ήρθα χθες το βραδάκι. Και πως έγινε αυτό, του λένε.

Χθες το απογευματάκι καθόμουν στην πολυθρόνα και έβλεπα τηλεόραση όταν ήρθε η γυναίκα μου από πίσω, μου κάλυψε τα μάτια με τα χέρια της και μου ρώτησε: Μάντεψε ποιος είναι? Της τράβηξα τα χέρια και φορούσε ένα ολοκαίνουριο σέξι νεγκλιζέ. Με τράβηξε στο υπνοδωμάτιο το οποίο είχε στολίσει με ροδοπέταλα και είχε ανάψει κεριά. Στο κρεβάτι είχε χειροπέδες και σχοινιά. Μου είπε να την δέσω στο κρεβάτι, και όταν το έκανα μου είπε: Κάνε ότι γουστάρεις!!!

Να 'μαι κι εγώ εδώ!! Ήρθα!!!

[Minus]

Ηταν που λέτε ένας τύπος και στεκόταν στο σταθμό του μετρό, όταν ένα παιδάκι που έτρεχε τον έσπρωξε κατά λάθος και τον έριξε στις γραμμές του τρένου.

Ετσι όπως έπεσε έσπασε το πόδι του, και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Αμέσως μαζεύτηκε κόσμος γύρω του και δυο τρεις άντρες του φωνάζανε: "Δώσε μας το χέρι σου, δώσε μας το χέρι σου!"

Εκείνος τίποτα. Καθόταν και τους κοίταζε.

Πλησιάζει λοιπόν ένας και του φωνάζει: "Ρε φίλε, τι δουλειά κάνεις;"

"Εφοριακός" του λέει εκείνος, "αλλά τι σημασία έχει; Εδώ θα σκοτωθώ! Βγάλτε με σας παρακαλώ!"

"Καλά," του λέει αυτός, "πάρε το χέρι μου!"

Αμέσως εκείνος απλώνει το χέρι του και ο τυπος τον τραβάει πάνω.

-Καλά, σε εσένα γιατί άπλωσε το χέρι του και όχι σε εμάς;"

-Ρε παιδιά, ποτέ δεν λένε σε εφοριακό "δώσε", αλλά "πάρε"