soti wrote:Πάντα στον ενικό φίλε μου. Οι προγονοί μας δεν απΕΥΘΥνονταν ποτέ στον πληθυντικό στον συνομιλητή τους. Αυτά είναι κόλπα των Φράγγων ώστε να δημιουργείται απόσταση και αίσθηση υπεροχής. Η ευγένεια δεν εκφράζεται αποκλειστικά μέσα από τους τύπους.
Kuchiki_Byakuya wrote:Δεν ξέρω τι έκαναν οι πρόγονοί μας.
fun fact για το πώς δημιουργήθηκε ο πληθυντικός ευγενείας (όταν το διάβασα ενθουσιάστηκα στη σκέψη του πώς διαμορφώνεται μία γλώσσα!)
Όταν μια φορά και έναν καιρό, κάπου στα 1000μ.χ. πήγαν οι γάλλοι ως κατακτητές στην αγγλία. Οι τότε γάλλοι ήταν ολίγον τι πίσω από τον κόσμο σε σχέση με τους αγγλοσάξωνες φεουδάρχες, οπότε υπήρχε ένα αίσθημα κατωτερότητας.
Ήταν λοιπόν ένα παρεάκι γάλλοι, άγγλοι φεουδάρχες και οι κολλίγοι τους-οι δούλοι των κτημάτων. Και συνομιλούσαν οι αντιπρόσωποι των δύο τελευταίων και απευθύνονταν ο ένας στον άλλο στον πληθυντικό, υπονοώντας πως μιλούν εξ ονόματος των τάξεών τους-των φεουδαρχών και των κολλίγων.
Και οι γάλλοι το πήραν ότι έτσι μιλάνε στον πολιτισμένο κόσμο! Και το μετέφεραν στη γλώσσα τους και άκριτα αργότερα το υιοθέτησαν και οι υπόλοιπες γλώσσες! Αλλά η πονηρή αλεπού αγγλία όταν το αντιλήφθηκε τι έκανε; Άλλαξε τα ρήματά της έτσι ώστε β' ενικός και πληθυντικός να είναι το ίδιο! Εξ και you are που δεν ξέρεις σε ποιον ή ποιους απευθύνεται.
Φοβερό πράγμα η γλώσσες