Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

Το έχετε σκεφτεί?

Μια κοινωνία μέσα στην αναρχία!

Χωρίς βουλευτές και προέδρους δημοκρατίας χωρίς προϊσταμένους και παπάδες! Για μένα ένας νωχελικός παράδεισος, σκέτη ουτοπία, για άλλους η κόλαση του Δάντη θα ωχριά μπροστά σε μια κοινωνία που την διέπει η αναρχία. Παρεξηγημένη έννοια πραγματικά, να 'ναι καλά τα ΜΜΕ και τα κατάλοιπα κοινωνικών αντιλήψεων περί εξουσίας.

Μια λέξη που κατ εμέ την έχει παρεξηγήσει πολύς κόσμος! Ακούς αναρχικός και το μυαλό σου πάει σε κουκούλες, goggles, μάσκες, μολότωφ, επεισόδια και άλλα πολλά. Αλλά το βασικότερο όλων είναι ότι ο μέσος πολίτης ακούει αναρχία-αναρχικός και το μυαλό του πάει στην άκρα αριστερά, στους κομμουνιστές(αν είναι ποτέ δυνατόν) και γενικότερα σε αντιδραστικά στοιχεία του εκάστοτε καθεστώτος ή κυβέρνησης. Αχ πόσο λίγα ξέρουν κάποιοι για ορισμένες από τις πιο λαμπρές ιδέες που συλήφθηκε από το ανθρώπινο μυαλό! Ίσως ουτοπική δεν το αρνούμαι, όπως ο κομμουνισμός άλλωστε, αλλά τουλάχιστον στην αναρχία δεν στερήσε συνείδησής και απόλαυσης υλικών αγαθών!

Για αποσαφήνιση ορισμένων πραγμάτων αντιγράφω από την wikipedia :

"Στην κυριολεξία αναρχία σημαίνει «χωρίς εξουσία» και το κοινό χαρακτηριστικό όλων των αναρχικών κινημάτων είναι το αίτημά τους για κατάργηση του κράτους, το οποίο βλέπουν ως βασικό καταπιεστικό παράγοντα περιορισμού της ελευθερίας του ατόμου ή / και της κοινωνίας. Ο όρος αναρχισμός αρχικά είχε αρνητική έννοια, διότι αναρχία στην καθομιλουμένη συνήθως σήμαινε χάος κοινωνικό, πολιτικό και όχι μόνο. Δήλωνε δηλαδή την αταξία ή υπήρχαν φορές που ταυτιζόταν με αντικαθεστωτικές βομβιστικές ενέργειες οι οποίες χαρακτηρίζονταν τρομοκρατικές. Η απαραίτητη σύνδεση με τη βία και το χάος ωστόσο είναι προπαγανδιστική, καθώς ορισμένοι θεωρητικοί αναρχικοί θεωρούν τη βία όχι μόνο ακατάλληλο μέσο επιβολής, αλλά επίσης την εξισώσουν με την αστική ηθική, εγκρίνοντάς την μόνο ως μέσο αυτοάμυνας.

Η λέξη αναρχία, όπως τη χρησιμοποιούν οι περισσότεροι αναρχικοί, δηλώνει μια αρμονική αντιεξουσιαστική και αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες της εθελοντικής συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων με βάση τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την προσωπική συμμετοχή. Στη θέση των σημερινών ιεραρχικών, εξουσιαστικών πολιτικών δομών και οικονομικών θεσμών, οι αναρχικοί προτείνουν κοινωνικές σχέσεις θεμελιωμένες στην «εκούσια» ομαδική συγκρότηση αυτόνομων ατόμων, την αλληλεγγύη και την αυτοδιαχείριση. Ενώ συχνά ο αναρχισμός ορίζεται από αυτό στο οποίο εναντιώνεται, εντούτοις οι αναρχικοί ανά τις εποχές προσέφεραν σύμφωνα με το όραμα για αυτό που πιστεύουν ότι είναι η αληθινά ελεύθερη κοινωνία. Ωστόσο, οι αντιλήψεις για το πώς μπορεί να είναι λειτουργική μια τέτοια κοινωνία πιθανώς διαφέρουν πολύ, ιδιαίτερα όσον αφορά την οργάνωση των οικονομικών της σχέσεων.

Οι αναρχικοί απορρίπτουν όλες τις μορφές κοινοβουλευτικής πολιτικής δράσης ως ανούσιες και προσβλέπουν σε μία «κοινωνική επανάσταση» (αναρχοκολεκτιβιστές / αναρχοκομμουνιστές), σε γενικές εργατικές απεργίες (αναρχοσυνδικαλιστές) ή σε μία καθολική «ανυπακοή των μαζών» (αναρχοατομικιστές), προκειμένου να επέλθει η αναρχία. Η χρήση αντικρατικής βίας, είτε κατά την επαναστατική αυτή διαδικασία είτε νωρίτερα υπό μορφή ακτιβισμού, από κάποιους αναρχικούς απορρίπτεται ρητά ως εξουσιαστική πρακτική, ενω από άλλους θεωρείται αναγκαία προκειμένου να εξασφαλιστεί η άμυνα των εξεγερμένων, η κινητοποίηση της κοινωνίας και η ήττα του δυνάμεων του κράτους."


Βασική προϋπόθεση της αναρχίας, όπως το βλέπω εγώ, είναι η ύπαρξη υψηλής παιδείας. Όταν φτάσεις στο επίπεδο να αντιληφθείς ότι δεν έχει νόημα να πράξεις "κακό" για να αποκτήσεις κάτι από τον δίπλα σου, αλλά υπάρχουν άλλοι τρόποι πολύ πιο προσοδοφόροι, έξυπνοι και αποτελεσματικοί τότε έχουν τεθεί τα θεμέλια μιας αναρχικής κοινωνίας. Το θέμα είναι ότι απέχουμε έτη φωτός από την επίτευξη τέτοιας παιδείας η οποία φυσικά απαιτεί και υψηλή νοημοσύνη, γιατί αλλιώς η αναρχία θα στηριζόταν στην καθαρή αγαθοσύνη και κάποιος κάπου κάπως θα την εκμεταλλευόταν. Ίσως να μην συμπλέω με όλα όσα έχει να πει η αναρχία αλλά γουστάρω αρκετά σημεία της.

Ελπίζω μόνο να μην σας μπέρδεψα βραδιάτικα μηχανικάρες.

Ρε καϊροφ ειπα το βραδυ να πας στην 'αργο' για κανα ποτακι. Και εσυ καθεσε και γραφεις για αναρχια? με απογοητεύεις.

Αληθεια εκεινο το μπαρακι στο παλιο τελωνιο τι απεγινε??

Υ.Γ.: Το μεγαλο φιλοσοφικο ζητημα ειναι η εντροπια! η αναρχια ειναι παρακλαδι..

Το μπαράκι στο τελωνείο το έφαγε η εντροπία και έκλεισε για τα καλά! Αλλά έχουν ανοίξει άλλα πιο γαμάτα μαγαζιά! Ε και που 'σαι υπάρχει και το Boem στέκι αναρχοφοιτητών κλπ το οποίο γαμάει!

Λakedaimonas wrote:
Βασική προϋπόθεση της αναρχίας, όπως το βλέπω εγώ, είναι η ύπαρξη υψηλής παιδείας. Όταν φτάσεις στο επίπεδο να αντιληφθείς ότι δεν έχει νόημα να πράξεις "κακό" για να αποκτήσεις κάτι από τον δίπλα σου, αλλά υπάρχουν άλλοι τρόποι πολύ πιο προσοδοφόροι, έξυπνοι και αποτελεσματικοί τότε έχουν τεθεί τα θεμέλια μιας αναρχικής κοινωνίας. Το θέμα είναι ότι απέχουμε έτη φωτός από την επίτευξη τέτοιας παιδείας η οποία φυσικά απαιτεί και υψηλή νοημοσύνη, γιατί αλλιώς η αναρχία θα στηριζόταν στην καθαρή αγαθοσύνη και κάποιος κάπου κάπως θα την εκμεταλλευόταν. Ίσως να μην συμπλέω με όλα όσα έχει να πει η αναρχία αλλά γουστάρω αρκετά σημεία της.

Ελπίζω μόνο να μην σας μπέρδεψα βραδιάτικα μηχανικάρες.

Με λίγα λόγια, απέχουμε πολύ από το να κατορθώσουμε να σταθούμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Θα μπορούσες να πεις ότι είναι η επίτευξη της απόλυτης ισότητας και της αλληλεγγύης, η αναρχία. Απλά δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να ζήσει με αυτήν, πολυ απλά γιατί δεν μπορούν όλοι (δυστυχώς) να αντιληφθούν την έννοια του εθελοντισμού -δηλαδή δεν θα νιώσουν ποτέ την ικανοποίηση του να κάνεις κάτι κι ας μην απορρέει ΑΜΕΣΑ κάτι θετικό σε σένα. . . (αν και κανονικά θα έπρεπε να το νιώθεις μιας και προσφέρεις...)

Λakedaimonas wrote:Το μπαράκι στο τελωνείο το έφαγε η εντροπία και έκλεισε για τα καλά! Αλλά έχουν ανοίξει άλλα πιο γαμάτα μαγαζιά! Ε και που 'σαι υπάρχει και το Boem στέκι αναρχοφοιτητών κλπ το οποίο γαμάει!

δεν βλεπω την ωρα!

electron wrote: Απλά δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να ζήσει με αυτήν, πολυ απλά γιατί δεν μπορούν όλοι (δυστυχώς) να αντιληφθούν την έννοια του εθελοντισμού -δηλαδή δεν θα νιώσουν ποτέ την ικανοποίηση του να κάνεις κάτι κι ας μην απορρέει ΑΜΕΣΑ κάτι θετικό σε σένα. . . (αν και κανονικά θα έπρεπε να το νιώθεις μιας και προσφέρεις...)

Επειδή γενικότερα είμαι οπτιμιστής θέλω να πιστεύω πως κάποια στιγμή η εξέλιξη ή οι καταστάσεις των πραγμάτων θα μας οδηγήσουν σε μια τέτοια νοοτροπία και αλλαγή σκέψης με την αντίστοιχη υψηλή παιδεία και νοημοσύνη που απαιτείται.

Ας δούμε το ακόλουθο παράδειγμα όπως μου έρχεται τώρα.

Ένας σύγχρονος άνθρωπος, ας πούμε ο Α έχει στην διάθεση του έναν κουβά νερό. Άλλοι δύο άνθρωποι ένας σύγχρονος(Σ) και ένας πρωτόγονος(όσο πιο πρωτόγονος γίνεται)(Π) έχουν ανάγκη-θέλουν λίγο από το νερό του κουβά(όχι απαραίτητα όλο).

Πως λέτε να προσπαθήσουν ο Σ και ο Π να αποκτήσουν νερό από τον κουβά του Α???

Τι επιλογές θα ανοιχτούν στο μυαλό του καθενός???

1. Με την βία, σκοτώνουν ή ακινητοποιούν τον Α και παίρνουν όσο νερό θέλουν.
--Σίγουρα είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ο Π.
--Είναι αδιανόητο να μην πούμε ότι αυτή η ιδέα δεν θα περάσει και από το μυαλό του Σ.

2. Κλέβουν το νερό του Α με όποιον τρόπο τους παρέχει η νοημοσύνη τους.
--Σίγουρα ο Π θα έκανε κάτι τέτοιο(εξάλλου πολλές πρωτόγονες κοινωνίες ζούσαν μέσα από το "κλέψιμο"), απλά οι τρόποι που θα το κάνει πιστεύω πως θα είναι κάπως πιο περιορισμένοι λόγο νοημοσύνης.
--Φυσικά και ο Σ θα σκέφτηκε κάτι τέτοιο και μπορεί να το κάνει με ποικίλους τρόπους λόγο νοημοσύνης ( βλέπε oceans 11 )

3. Έρχονται σε επαφή με τον Α, κοινωνικοποιούνται μαζί του, γνωρίζονται εν τέλει προσπαθούν να φτάσουν να παρουσιάσουν κάποια συμφωνία με τον Α ώστε να κερδίσει και ο Α κάτι από την συναλλαγή, έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά και μόλις απέκτησαν μια παραπάνω επαφή που κάπου θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη.
--Ο Π δύσκολα θα επιχειρούσε κάτι τέτοιο, δεν θα του περνούσε καν από το μυαλό. Οπότε μπορούμε να πούμε πως μια τέτοια επιλογή δεν υπάρχει για τον Π.
--Άνετα ο Σ θα επιχειρούσε μια τέτοια κίνηση και το πιο πιθανό είναι να ακολουθούσε αυτή την επιλογή και αν αποτύχενε ίσως τότε να κατέφευγε στις άλλες δύο.

Βλέπουμε δηλαδή ότι λόγο νοημοσύνης ο Σύγχρονος άνθρωπος είδε μια επιλογή παραπάνω. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και την επιλογή ο Α να δώσει εθελοντικά το νερό του αλλά τότε θα περιπλεκόταν κάπως οι πιθανοί συνδυασμοί. Το παράδειγμα το κράτησα σχετικά απλό για να πω ότι λόγο νοημοσύνης ο Σ "είδε" μια επιλογή παραπάνω την στιγμή που ο Π έμεινε σε πιο απλοϊκές-"επιθετικές" επιλογές.

Θεωρώ ότι έτσι και εμείς δεν θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε ως έχει σε μια αναρχική κοινωνία γιατί είμαστε δέσμιοι της νοημοσύνης μας όπως είναι αυτή τώρα. Βέβαια υπάρχουν άπειρα παραδείγματα που δείχνουν πως υπάρχει μια αλλαγή στον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων οι οποίες όμως είναι ακόμα δύσκολο να επεκταθούν διότι δραστηριοποιούνται σε πληθυσμούς με μεγάλους αριθμούς Cheaters και αυτοί(οι εθελοντές-αναρχιστές) είναι είτε Suckers είτε Grudgers(μόνο ως grudger θα μπορούσε να επιβιώσει ένας τέτοιος τρόπο σκέψης εν τη γένεσή του).

Πωπω το καψα μεσημεριάτικα!

Απλά κατά την ταπεινή μου άποψη ως έχουν τα πράγματα και προς το παρόν ισχύει ότι έγραψε ο electron.

Minus wrote:δεν βλεπω την ωρα!

Σαν να σε βλέπω:

-Begone spawns of Darkness!!

Σταύρο ωραίο το παράδειγμα, αλλά

Η κοινωνική νοημοσύνη απορρέει από λειτουργικά στοιχεία του ανθρωπίνου εγκεφάλου. Πράγμα που σημαίνει ότι είτε είσαι πρωτόγονος είτε σύγχρονος έχεις την τάση να συνεργαστείς βάσει hardware, όχι παιδείας.

Προς υποστήριξη του παραπάνω ας αναφέρουμε πως η ανθρωπότητα ως είδος είναι αγελαίο, ζει δηλαδή σε ομάδες και οι ομάδες βασίζονται στην συνεργασία των μελών τους. Για να είναι μια συνεργασία αποδοτική, δηλαδή να συμφέρει να την κάνεις απαιτείται:

Αξία ατομικού έργου < (Αξία ομαδικού έργου)/(αριθμό μελών ομάδας)

πχ. Αν το κρέας που θα φας μόνος σου (πχ λαγός) είναι λιγότερο από όσο θα έτρωγες συμμετέχοντας σε μια ομάδα που κυνηγάει (πχ πιάνετε βούβαλο), τότε σε συμφέρει να ανήκεις στην ομάδα.


Το πρόβλημα με την αναρχία ξεκινάει απ τη στιγμή που κάποιος μέσα στην ομάδα αποφασίζεται να κάνει κουμάντο. Και λέω "αποφασίζεται" γιατί γίνεται "από κοινού" τόσο από αυτόν που επικρατεί όσο και απ αυτούς που ακολουθούν. Το ίδιο το λεμφικό σύστημα που ορίζει τα συναισθήματα και τις λειτουργίες της μνήμης υπολογίζει ταχύτατα κατά πόσον σε συμφέρει να ακολουθείς κάποιον ή να κάνεις του κεφαλιού σου. Το ίδιο ακριβώς πράγμα γίνεται σε όλα τα θηλαστικά, δεν γινεται να αποτελούμε εξαίρεση. Γι αυτό και αυτό το κομμάτι του εγκεφάλου ονομάζεται και mammal brain.

Τόσο η τάση να κυριαρχείς, όσο και η τάση να κυριαρχείσαι πάλι βρίσκονται θαμμένες στα βαθύτερα τμήματα του εγκεφάλου, στο λεμφικό σύστημα. Όπως ο Μωάμεθ γουστάρει να στέλνει τις στρατιές της Τζιχάντ κατά των απίστων, έτσι και οι άπιστοι γουστάρουν να υπακούν τις εντολές του Μωάμεθ. Είμαστε φτιαγμένοι να ζούμε σε ομάδες και αυτές οι ομάδες να έχουν ιεραρχική δομή. That's it. Δεν γίνεται να αλλάξουμε τη φύση μας. Μπορεί μέσα στην αλαζονεία μας ως είδος να νομίζουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε, στην πράξη όμως είναι αδύνατον να γίνει κάτι τέτοιο συλλογικά, παρά μόνο κατόπιν μεταλλάξεων.


Κάθε συμπεριφορά, είτε ηγετική είτε δουλική είτε δημιουργική είτε καλλιτεχνική είτε οτιδήποτε, έχει υποχρεωτικά μια νευρωνική βάση. Από τη στιγμή που υπάρχει η βάση αυτή, τότε εσύ είναι αδύνατον να σταματήσεις αυτή τη λειτουργία. Όπως έθεσες στο παραπάνω παράδειγμα ακόμα και αν δεν ακολουθήσει το δρόμο της βίας, ο σύγχρονος άνθρωπος και πάλι τη σκέφτηκε. Όταν λοιπόν δει ότι τον παίρνει, θα την ακολουθήσει (βλ πόλεμος Ιράκ). Γιατί εάν δεν το κάνει, κινδυνεύει να βρεθεί ο ίδιος θύμα της βίας του άλλου. Καταλήγουμε λοιπόν σε ένα prisoner's dilemma. Και ως γνωστόν στο prisoner's dilemma σε συμφέρει πάντα να κάνεις defect.

Μήτσο βαριέμαι ελεεινά να απαντήσω θα είμαι λακωνικός :

you came, you saw, you killed the topic.

Βασικά τα ανάγεις όλα σε μια επιστήμη πράγμα που είναι λάθος αλλά είναι καλοκαίρι, έξω είναι γαμάτα και είμαι σε νησί. Οπότε και επειδή το τόπικ είναι αναρχικό θα σου πω ξερά "ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΛΥ HOUSE!!!"

Οι επιστήμες που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη συμπεριφορά (πολιτικές/κοινωνικές επιστήμες) καταλήγουν απλά αμπελοφιλοσοφίες χωρίς το επιστημονικό υπόβαθρο που αφορά στην ίδια την ανθρώπινη φύση.

Το να μιλάμε για κομμουνισμό πχ είναι ευχολογική συζήτηση, απ τη στιγμή που ολόκληρη η ανθρώπινη φύση κράζει "property".


Το να επιβάλλεις λοιπόν "αναρχία", καταλήγει εν τέλει στη δημιουργία μιας νέας "τάξης". Η ανθρώπινη φύση είναι αυτή που είναι και οτιδήποτε ξεφεύγει αυτής είναι "ενεργοβόρο".

Θες να το ανάγουμε σε Φυσική; Εντροπία.