gina wrote:ρε παιδια συγνωμη που θα βγω λιγο εκτος θεματος αλλα εχετε να πειτε μονο για το αν θα δωσουμε την τεταρτη μαθημα?για τις εφεδρειες και τις απολυσεις δημοσιων υπαλληλων δεν εχετε να σχολιασετε τιποτα?για τους νεους φορους της δεη?τις αποκρατικοποιησεις?και το λεω γιατι διαβασα και τις 17 σελιδες και το μονο που ειδα ειναι ποσο βρωμικοι ειναι οι αριστεροι (με ελευθερη μεταφραση-δεν θυμαμαι ακριβως) και να μπει η αστυνομια στο πολυτεχνειο κατι που εχει ειπωθει παρα πολλες φορες και δυστυχως που θα το πω παραπεμπει σε αλλες εποχες......το λεω αυτο γιατι η συνελευση, οι απεργιες των μμμ ολα αυτα συνδεονται και νομιζω οτι στο φορουμ ειναι σα να ειμαστε σε παραλληλο συμπαν και το μονο που βιωνετε ειναι οτι ειναι κλειστη η σχολη, ποτε θα ανοιξει και τιποτα παραπερα.
Έλεγα να μην απαντήσω, γιατί ξέρω που καταλήγουν αυτές οι συζητήσεις. Πουθενά. Αλλά αφού το ζητάς έτσι ευγενικά ας δώσω εγώ μία οπτική του θέματος διαφορετική από τη δική σου.
Τα πράγματα στη ζωή μας, έχουν για τον καθένα διαφορετική σημασία, διαφορετική ιεραρχία. Στις τελευταίες 17 σελίδες, προφανώς και βλέπεις τέτοια πιο "ελαφριά" σχόλια γιατί στις προηγούμενες 41 σελίδες των προηγούμενων συνελεύσεων (μπορεί να είναι και παραπάνω, απλά αυτές έχω διαβάσει) αναλύονται ξανά και ξανά τα ίδια, και πάλι από την αρχή και πάλι πουθενά κανείς δεν καταλήγει. Και αφού έχουν πλέον γίνει αναλύσεις των αναλύσεων που δε χωράνε άλλες αναλύσεις, επικεντρωνόμαστε στη σχολή, καθότι αυτή η συνέλευση όπως και οι προηγούμενες αφορούν τη σχολή και δε ξέρω αν έχει γίνει αντιληπτό, αλλά το κύριο θέμα συζήτησης είναι το νομοσχέδιο, όχι οι δημόσιοι υπάλληλοι, το ΔΝΤ, οι μετανάστες, το περιβάλλον, η μόλυνση κ.λ.π. κ.λ.π Μπορεί να μην είμαι οικονομολόγος, κοινωνιολόγος... αλλά η απλή λογική μου λέει πως ένα κράτος που έχει τόσους δημόσιους υπαλλήλους, ώστε για κάθε 10 κατοίκους να αντιστοιχεί 1 Δ.Υ., και κάθε φορά που πηγαίνω στην εφορία να μη μπορώ να εξυπηρετηθώ γιατί η μία έχει πάει στη λαϊκή, ο άλλος στο σούπερ μάρκετ, η άλλη τα κανόνισε με τον άλλον να πάει ο ένας στις 8 να φύγει στις 11 και εκείνη στις 11 και να φύγει στη 1.. τότε ναι είναι πολύ λογικό να μην έχεις να τους πληρώσεις και να τους απολύεις. Μπορώ να κατανοήσω τον πόνο των ανθρώπων και το ότι χάνουν τη δουλειά τους (κάποιοι μάλιστα άδικα, γιατί σε κάποιες άλλες υπηρεσίες δημόσιες τρέχει ένας να κάνει τη δουλειά των 5, γιατί οι άλλοι 5 λείπουν σε ταξίδι) σίγουρα, λένε οι φυσικοί νόμοι πως κάποια στιγμή οι πόροι τελειώνουν και πως δεν μπορεί πλέον το κράτος να πληρώνει όλους αυτούς που δε δουλεύουνε! (άκουσον, άκουσον δηλαδή, δε ντρέπεται να μην έχει λεφτά να τους πληρώνει επειδή ψωνίζουν και κοιμούνται την ώρα που εργάζονται).
Πέρα από την τραγελαφική πλέον υπόθεση των Δ.Υ.
Πηγαίνοντας τώρα στους νέους φόρους, δε νομίζω βεβαίως πως θα βρεις κάποιον να συμφωνεί με αυτό, αλλά εδώ που τα λέμε, μάλλον δική μας υπόθεση δεν είναι πλέον, αλλά της Ευρώπης που την αφήσαμε να μπει στα χωράφια μας, αφού μόνοι μας δε μπορούμε να σώσουμε τη χώρα μας, αφού 50 χρόνια τώρα εμείς δεχτήκαμε αυτές τις θέσεις στο δημόσιο επειδή τα κάναμε πλακάκια πριν τις εκλογές με τα κόμματα, εμείς βγάλαμε αυτούς τους ταλαντούχους ανθρώπους -ναι θέλει ταλέντο να χειραγωγείς την πλειοψηφία του λαού επί τόσα χρόνια και αυτοί πάλι να σε πιστεύουν και πάλι να σε ψηφίζουν- και ναι είναι αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα έρχόταν η ώρα της νέμεσις, δε σου λέω βέβαια μην κάνεις τίποτα, γιατί είδαμε τι έγινε τόσο καιρό που μας ψιθύριζαν γλυκόλογα και εμείς τους ακούγαμε, ούτε πως φταις εσύ συγκεκριμένα, αλλά μάλλον η προηγούμενη γενιά σου, αλλά τι σημασία έχει πλέον αφού εσύ κι εγώ θα την πληρώσουμε για τα λάθη των γονιών μας; Γιατί δε γίνεται να μην την πληρώσει κάποιος, και οι γονείς μας πλέον είναι πολύ γέροι για να παλέψουν και πολύ βολεμένοι για να διεκδικήσουν. Ένας φαύλος κύκλος είναι όλα και αν δεν ήταν η οικονομική κρίση παγκόσμια, τα ίδια θα παθαίναμε απλά μπορεί να ήταν 2-3 χρόνια αργότερα!
Καλά να πάθουμε λοιπόν, γιατί ποτέ μας δεν κατανοήσαμε την ιστόρια που τρεις φορές προσπάθησαν να μας διδάξουν και στέλναμε ραβασάκια. Μακάρι μόνο οι επόμενες γενιές να κατανοήσουν την ιστορία τη δική μας και όχι να την παπαγαλίσουν, γιατί σκοπός της είναι να μαθαίνεις απο τα λάθη της, όχι να τα επαναλαμβάνεις σε διαφορετικές περιόδους.
Δεν είναι τόσο περίεργο λοιπόν που 17 σελίδες ασχολούμαστε με τη μία όψη που αφορά το μέλλον μας, αφού στις προήγουμενες 41 ασχολούμασταν με την άλλη όψη. Μη σου πω πως ακούγεται και κάπως άδικο.
Φιλικά πάντα.
Αναγνωρίζω πως μπορεί να υπάρχει ένας τόνος υπερβολής, αλλά έξυπνοι άνθρωποι είμαστε να μην κοιτάμε το δάχτυλο, όταν μας δείχνουν το φεγγάρι.