Γραμμα σε αγαπημενο
Posted: Sun Sep 12, 2010 7:48 pm
Αγαπημένε μου,
Σε θυμάμαι και κλαίω. Ειμαι ξαπλωμένη και το μου-
ντο μου κλάμα δεν λέει να σταματήσει. Με ένα τρέμουλο η φω-
νη μου ψυθυρίζει νοσταλγικά το υπέροχο όνομά σου. Εχω καυ-
τες τις αναμνήσεις από το παρελθόν, που με τριγυρίζουν ο-
λες βασανιστικές και δεν μπορώ να τις διώξω. Ισως είμαι μα-
κρυά σου γιατί δεν σου φέρθηκα καλά. Τώρα νοιώθω σαν φυ-
λακισμένη μα σ΄αγαπώ πάντα. Ησουν για μένα ο μοναδικός γα-
λήνιος τόνος της ψυχής μου. Δεν άκουσα τις συμβουλές κα-
μιας και σου τα έδωσα όλα. Οταν για πρώτη φορά μου ζήτησες απο
τηλεφώνου να βγούμε, τους σκοπούς σου δεν μπόρεσα να εντο-
πίσω, έκανα πως δεν ήθελα μα με κατάφερες. Εζήτησες να σε γλυ-
τώσω και σε γλύτωσα. Τον έρωτα για σένα θαπρεπε να τον θα-
ψω σε μέρος απόκρυφο να μην το ξέρει άλλος. Αυτά ειναι που
με έκαναν να αλλάξω και να ξεχάσω μερικών γνωστών τις φα-
τσες. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση που τόλμησες να χυ-
δαιολογήσεις και παρεξηγηθήκαμε. Δοκίμασες μετά να με φιλή-
σεις στα χέρια, στο λαιμό και κάπου αλλού.
Αργότερα με κάλεσες στο σπίτι σου. Αρχισες να με ξε-
μυαλίζεις αληθινα. Είδα να παίρνεις μια φωτογραφία και να την
σχίζεις με μανία. Σου άρεσε πολύ το στενο μου-
τράκι μου, όπως το έλεγες και ακόμα περισσότερο η απαλή φω-
νη μου. Αισθανόμουν απέραντη ηδονή να με βλέπεις με τις βυ-
σινί μου πυτζάμες, που ήταν διαφανείς και σε προκαλούσαν οι
ζάρες που τρεμόπαιζαν στο κόκκινο φως.
Ας μην τα θυμάμαι όμως αυτά. Εχασα εσενα τον αρχη-
γο της τέχνης του έρωτα και είμαι σαν πουλί που δεν κελαι-
δα. Τώρα θα προσπαθήσω να βρω κάποιον άλλον. Θα μαθω το τσι-
γάρο που τόσο αντιπαθούσες. Θα ζήσω όπως θέλω. Θα γίνω μπου-
μπουκι και μάλιστα γρήγορα.
Εαν τώρα δεν βρισκεις να γα-
τζωθεις πουθενά, θυμήσου και
μας, θυμήσου και μας.
Τώρα διάβασε ξανά το κείμενο παραλειποντας κάθε φορά και μία
σειρά.
Διάβαζε την πρώτη σειρά δηλαδή κάθε παραγράφου, μετά την τριτη,την
πέμπτη κλπ.
Σε θυμάμαι και κλαίω. Ειμαι ξαπλωμένη και το μου-
ντο μου κλάμα δεν λέει να σταματήσει. Με ένα τρέμουλο η φω-
νη μου ψυθυρίζει νοσταλγικά το υπέροχο όνομά σου. Εχω καυ-
τες τις αναμνήσεις από το παρελθόν, που με τριγυρίζουν ο-
λες βασανιστικές και δεν μπορώ να τις διώξω. Ισως είμαι μα-
κρυά σου γιατί δεν σου φέρθηκα καλά. Τώρα νοιώθω σαν φυ-
λακισμένη μα σ΄αγαπώ πάντα. Ησουν για μένα ο μοναδικός γα-
λήνιος τόνος της ψυχής μου. Δεν άκουσα τις συμβουλές κα-
μιας και σου τα έδωσα όλα. Οταν για πρώτη φορά μου ζήτησες απο
τηλεφώνου να βγούμε, τους σκοπούς σου δεν μπόρεσα να εντο-
πίσω, έκανα πως δεν ήθελα μα με κατάφερες. Εζήτησες να σε γλυ-
τώσω και σε γλύτωσα. Τον έρωτα για σένα θαπρεπε να τον θα-
ψω σε μέρος απόκρυφο να μην το ξέρει άλλος. Αυτά ειναι που
με έκαναν να αλλάξω και να ξεχάσω μερικών γνωστών τις φα-
τσες. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση που τόλμησες να χυ-
δαιολογήσεις και παρεξηγηθήκαμε. Δοκίμασες μετά να με φιλή-
σεις στα χέρια, στο λαιμό και κάπου αλλού.
Αργότερα με κάλεσες στο σπίτι σου. Αρχισες να με ξε-
μυαλίζεις αληθινα. Είδα να παίρνεις μια φωτογραφία και να την
σχίζεις με μανία. Σου άρεσε πολύ το στενο μου-
τράκι μου, όπως το έλεγες και ακόμα περισσότερο η απαλή φω-
νη μου. Αισθανόμουν απέραντη ηδονή να με βλέπεις με τις βυ-
σινί μου πυτζάμες, που ήταν διαφανείς και σε προκαλούσαν οι
ζάρες που τρεμόπαιζαν στο κόκκινο φως.
Ας μην τα θυμάμαι όμως αυτά. Εχασα εσενα τον αρχη-
γο της τέχνης του έρωτα και είμαι σαν πουλί που δεν κελαι-
δα. Τώρα θα προσπαθήσω να βρω κάποιον άλλον. Θα μαθω το τσι-
γάρο που τόσο αντιπαθούσες. Θα ζήσω όπως θέλω. Θα γίνω μπου-
μπουκι και μάλιστα γρήγορα.
Εαν τώρα δεν βρισκεις να γα-
τζωθεις πουθενά, θυμήσου και
μας, θυμήσου και μας.
Τώρα διάβασε ξανά το κείμενο παραλειποντας κάθε φορά και μία
σειρά.
Διάβαζε την πρώτη σειρά δηλαδή κάθε παραγράφου, μετά την τριτη,την
πέμπτη κλπ.
