soti wrote:
Βαρύτατες κατηγορίες που εκστομίζεις εδώ ενωπίων των άλλων συναδέλφων, φίλτατε. Αν επαληθευτούν όμως σε αυτό τον βαθμό, τούτον σαφώς απευχόμεθα όλοι εδώ, τότε προτείνω αυστηρότατη τιμωρίαν προς παραδειγματισμό όλων ανεξαιρέτως:
Στερήσεως προσωπείου και συνθετικών χειρόκτιων δια δύο εβδομάδες. Στο ίδιο διάστημα απογορεύεται αυστηρώς να νίπτει και να απολυμάνει τας χείρας του. Δια τον τρόπον αυτόν θα κατανοήσει πλήρως την βρομερή και αισχρή πράξην του και πιστεύω ακράδαντα ότι θα συμβάλει στην απόλυτη μεταμέλεια και συμμόρφωσην του ανάδελφου.
Σε περίπτωση που δεν ευσταθούν βεβαίως όλα αυτά, θα ήθελα να εκφράσω την καλοπροαίρετη περιέργεια μου αν υφίσταται και δεύτερο θέμα. Για χάρην της συζητήσεως το λέω...
Τα σέβη μου.
καταρχάς,
δεν περίμενα ποτέ ότι η πανδημία αυτή θα δώσει πνοή ζωής στον παρόντα ιστότοπο αλλά καθίσταται πλέον φανερό ότι ο ιός είναι εργαστηριακά
προγραμματισμένος να τραυματίζει θανάσιμα καθετί ζωντανό και να ανασταίνει οτιδήποτε κακοφορμισμένο. Εξού και όλοι οι κοιλαράδες γίνανε μαραθωνοδρόμοι, οι Ελληνίδες απαλλάχτηκαν από το υπαρξιακό βάσανο του "πού θα βγούμε το βράδυ για ποτάκι και σέλφι", οι Έλληνες απαλλάχτηκαν από το υπαρξιακό βάσανο να καρφώνονται στις κολώνες μετ' εμποδίων άλλων ενοχλητικών αυτοκινήτων, και το αμφιθέατρο Α από τις γκαρίλες, τα ποδάρια πάνω στα έδρανα, την τσιγαρίλα ηλεκτρονική/παραδοσιακή και το τσεκάρισμα του ινσταγκραμ που έχει αποδειχτεί με κλινικές μελέτες ότι συνδυαζόμενο με διδασκαλία διαφορικών εξισώσεων προκαλεί πρόωρη γήρανση.
Αφού λοιπόν ευλογήσουμε τα παραμελημένα χωρίς μπαρμπέρη και ενυδατικές λοσιόν γένια μας για την τύχη μας να ζούμε σε αυτούς τους θαυμαστούς καιρούς, ας έρθουμε σε αυτό που μετακουτσίκιοι ιστορικοί θα αναγνωρίσουν ως αρχέτυπη "θερμοδυναμική διαμάχη". Εκ πρώτης όψεως, καθότι τυγχάνω αιώνιος φοιτητής αποκομμένος από σιωνιστικά πηγαδάκια νεότερων εκ των νιάτων μου κοινωνικών δικτύων όπου η σπουδάζουσα νεολαία αλληλοβοηθιέται με ταχύτητα,κώδικες επικοινωνίας και επισημότητα Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, χαιρέτησα με πανηγυρικούς κανονιοβολισμούς την αναδυόμενη κίνηση πατροπαράδοτης αλληλεγγύης που αν ήμουν επικοινωνιολόγος του Κούλη, πιθανόν να εβάφτιζα ως "επιστροφή στην κανονικότητα".
Άξαφνα όμως, εφάνη στον ορίζοντα ο κύριος Ονόφονας με αντανακλαστικά και πυγμή σερίφη που μπουκάρει σε σαλούν και με άπταιστη παπαγιαννοπούλεια προφορά, εκστομίζει "αμέρικαν μπαρ το κάναμε εδώ μέσα;!". Στο σημείο αυτό, υπήρξε μια εμπλοκή διαφορετικών φινοσφιλμικών σεναριών, διότι αντί να του απαντήσει κάποιος άρρενας φοιτητής με κατεβασμένο από την -προσποιητή ή μη- ντροπή, του όρμησαν με πυγμή δύο-τρεις γυναίκες, οπότε η μάχη ήταν χαμένη. Εννοώ, είναι ούτως η άλλως αδύνατον να νικήσεις σε μία διαφωνία μια γυναίκα, κάποτε παρακολούθησα εμβρόντητος μία γυνή να φωνάζει στον άντρα της -που μόλις την είχε πιάσει στα πράσα- επειδή δεν είχε προηγουμένως κάνει μια δουλειά που του ζήτησε (δυστυχώς, δεν άκουγα λεπτομέρειες καθότι η ντουλάπα ήταν ηχομονωτική). Πόσο μάλλον εν προκειμένω, που οι κυρίες έχουν και επιχειρήματα και το ελαφρυντικό της καλής προθέσεως.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα ψύχραιμα και από την αρχή. Όταν εισέβαλλε ο αξιότιμος κύριος Ονόφονας στο ετοιμόρροπο σαλούν μας, ήδη ξεφύλλιζα την εργασία-μήλον της έριδος με ενδιαφέρον να πάρω ιδέες, καθότι από μία ηλικία και πάνω, οι ιδέες έρχονται πιο σπάνια και από καλά νέα στις ειδήσεις των 8. Άλλωστε αν το είχα με την στυγνή αντιγραφή, θα είχα λάβει το πτυχίο μου περίπου την εποχή που ο Αδάμακλας κατηφόριζε την εύφορη θεσσαλική κοιλάδα με την φυσαρμόνικα του κρυμμένη στα κοντά του παντελονάκια. Παρ' όλες τις καλές προθέσεις μου,φευ! ένιωσα σαν ματάκιας που πιάνεται με το τηλεσκόπιο ανά χείρας στην ταράτσα από τον οικογενειάρχη διαχειριστή.
Κύριε διαχειριστά,
προ ημερών πιάσανε μέλη ευαίσθητης κοινωνικής μειονότητος που στούκαραν με κλεμμένο αμάξι στην πύλη Ζωγράφου. Είχανε κάτι πταίσματα στο βιογραφικό τους, απαγωγές, ληστείες προ έτους αλλά μένανε κανονικά στην παλιά εστία. Τους πιάσανε αφού ανοίξανε και αδειάσανε τα μισά εργαστήρια όλων των σχολών.
Όσο αποδεικνύουμε συλλογικώς την επιτυχία ενός πειράματος διαστολής/ενοποίησης του χώρου, που το μπουρδέλο γίνεται από δώμα, οίκημα, γειτονιά, δήμος,πόλη, χώρα, η κατάθλιψη παγιώνεται σαν πανταχού παρόν σύννεφο που καμία μάσκα και απόσταση δεν θα κρατήσει μακρυά. Οι φοιτητοπατέρες κολλούν επιτυχώς τα πρώιμα πολιτικά τους ένσημα, οι καθηγητές συζητούν μουδιασμένα στα τραπεζάκια του καφέ της πρυτανείας πώς θα φέρουν με τρόπο στον υπεύθυνο ότι η καμένη λάμπα στον διάδρομο του γραφείου τους πρέπει επιτέλους να αλλάξει, η σαβανωμένη με συνολάκια για το ινσταγκραμ νεολαία τουρτουρίζει τον χειμώνα στα αμφιθέατρα και όλοι ονειρεύονται την φυγή σε χώρες που είχανε την τύχη να είναι θιασώτες τραπεζικών συστημάτων και όχι εμφυλίων πολέμων στον προηγούμενο από αυτόν που έρχεται παγκόσμιο πόλεμο. Το κερασάκι στην δηλητηριώδη τούρτα: καθηγητές να προσπαθούν να κάνουν εξ' αποστάσεως μάθημα με πανδημία και να μην έχεις καν την χαρά να ακούσεις ένα "ησυχσκάστε".
Θα μου πείτε, κ. διαχειριστά: πολύ ωραία η περιγραφή του μπουρδέλου μας, για αυτό ας είναι ελεύθερος καθείς να πράττει όπως θέλει, αντιγράψτε ό,τι σκατά θέλετε, να σας κάνει και μια κανονική εξέταση ο καθηγητής αντί να παιδεύεται να φτιάχνει εργασίες και να έχει και την καλοσύνη να τις θέτει και ως απαλλακτικές και όλα ως συνήθως υπέροχα. Επί της ουσίας, δεν έχω κάτι να αντιτάξω - άλλωστε αν είχα, θα ήμουν κάπου άλλου τώρα και όχι με τις πυτζάμες και το τηλεσκόπιο στην ταράτσα. Μονάχα, μου θυμίζετε εκείνη την ορχήστρα που επέμενε να εκτελεί μουσικά αριστουργήματα στο κατάστρωμα του βυθιζόμενου Τιτανικού. Έχετε τις καλύτερες και καθόλα ανιδιοτελείς προθέσεις; Προφανώς. Συνάδει η αυστηρότητα σας με την επιμέλεια που ασκείτε τις δικές σας υποχρεώσεις και καθήκοντα; Αναμφισβήτητα. Έχω καμία απόδειξη ότι αν παρατήσουμε τον δύσκολο δρόμο του κλασσικού βιολιού και ο σώζων εαυτόν σωθήτω, θα καταλήξουμε κάπου αλλού εκτός από τον πάτο όντας ανίδεοι κολύμβησης; Καμία απόδειξη, κύριε διαχειριστά.
Μόνο μία αόριστη ένδειξη από σωρεία καταξιωμένων πλέον μηχανικών, ότι όσοι μοχθήσαν να μάθουν διάγουν μια απαλλαγμένη από άγχη (εκτός αλίμονο από οικονομικής φύσεως) εργασιακή πορεία ενώ οι υπόλοιποι πληρώνουν κάποιες από τις copy/paste αμαρτίες τους με πρόωρη τριχόπτωση και γκριζάρισμα κροτάφων. Ταυτόχρονα όμως με το "όλα εδώ πληρώνονται" με την διττή ερμηνεία των "οπότε, ξεκινάτε τώρα, μην σας πέσουν βαριά μετά" & "αφήστε με τώρα, θα πληρώσω αργότερα,φχαριστώ", θέλω να επιστήσω την πολύτιμη προσοχή σας στο εξής: εκτός των καλών Σαμαρειτών, εκτός αυτών που θα κλέψουν μία θέση στην σωστική λέμβο που άλλοι με αυταπάρνηση ετοίμασαν για τους έχοντες ανάγκη, διότι βαριούνται να κολυμπήσουν, εκτός του αλαφιασμένου πληρώματος που δεν εγκαταλείπει το πλοίο και το ευχαριστούμε από καρδίας και κυρίως εκτός του ότι μπορείτε να μην μπουκάρετε τόσο αιφνιδίως με την ορχήστρα σας, με κοψοχολιασατε γέρο άνθρωπο, θα ήθελα να προτείνω μια μεσοβέζικη λύση διά να μην κατηγορηθώ ότι ως κλασσικός δεξιός με αριστερές τσέπες, όλο κριτικάρω και από προτάσεις τίποτα.
Καθότι λοιπόν, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, σκέφτηκα το εξής: να συνεχίσουν απρόσκοπτα οι ευγενείς δεσποινίδες (συν ένας κατά τα φαινόμενα μεγαλοετής κύριος που ευχαριστώ εξίσου θερμά) το θεάρεστο έργο τους και ταυτόχρονα -ως μέτρο προσωπικού προβληματισμού του μέσου ξυσταρχίδη φοιτητάκου- να διασκορπιστούν εργασίες με προσημειωμένα λάθη από μυστικούς πράκτορες (ΕΔΙΠ ή λαϊκούς τύπους για ξεκάρφωμα) που θα δρούνε παρασκηνιακά σαν άλλοι Joseph D. Pistone. Όσοι διαπράττουν κατά συρροήν απάτες να δικαστούν ανάμεσα σε τρίτο και τέταρτο κύμα ιού - αρκεί ως τότε να έχει γίνει κάτι με την θέρμανση. Εννοώ, βουλιάζουμε που βουλιάζουμε, τουλάχιστον να πάμε πλήρεις ημερών αδρεναλίνης.
υγ
cras amet qui nunquam amavit quique amavit cras amet
δεν ξέρω λατινικά να το παραφράσω, αλλά το ίδιο ισχύει εκτός από αυτούς που θέλουν να αγαπήσουν και με όσους θέλουν να σωθούν
τουλάχιστον μέχρι να καταλάβουμε ότι αυτά τα δύο ταυτίζονται
Με εκτίμηση,
Αλλ.