Συμφωνώ εν μέρη, αλλά παραμελείς ότι πλέον το παιχνίδι παίζεται από τρεις. Έχει μπει πλέον γερά και η Κίνα στο Κόλπο. Προς το παρόν η αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ γίνεται στην Αφρική αυτή την στιγμή, σε οικονομικό επίπεδο. Οι κίτρινοι αγοράζουν ότι κινείται και υπάρχει, αν τους δοθεί η ευκαρία. Σαν μέγεθος και οικονομία έχει τεράστια ανάγκη από πρώτες ύλες. Η αντιπαράθεση αυτή όμως σίγουρα θα εξαπλωθεί σε λίγο και σε άλλες περιοχές και πεδία. Να σου θυμίσω ότι ο μεγαλύτερος ξένος πιστωτής των ΗΠΑ είναι οι Κινέζοι. Κατέχουν αν θυμάμαι καλά περίπου το 10% (~1,8 τρις $) σε ομόλογα και χώρια τα αποθεματικά τους σε $. Οι γιάνκηδες τους αξιολογούν πλέον ως κύριο αντίπαλο. Ξεφύγαμε όμως.Vladimir wrote:Μόνο πυρηνική αποτροπή μπορεί να κρατήσει μια μορφή ανεξαρτησίας σε μια χώρα και αυτό δύσκολα πάλι.
Μιλάμε ειδικά για τους επιτιθέμενους και σε δόγμα και σε εξοπλισμό και σε διάθεση. Μπορούμε να μην μπλέκουμε τη Ρωσία? Είναι αλλού οι άνθρωποι, πολύ θα ήθελαν να έχουν και αυτοί στηριχτές επιθετικού δόγματος και προβολής ισχύος αλλά τα 90s ήταν πολύ σκληρά και αρκούνται στην αποτροπή και την άμυνα προς το παρόν. Θεωρητικά πάντα για εσάς τους συνομοσιολόγους γιατί εγώ τους θεωρώ στο ίδιο στρατόπεδο με τις ΗΠΑ, τα χαριεντίσματα τα λέω show.
Σε ότι αφορά την Συρία τώρα, οι Αμερικάνοι σκόπευαν να κάνουν μόνοι τους παιχνίδι, αλλά επειδή τα οικονομικά τους συνεχώς βαλτώνουν, δεν είναι σε θέση πλέον να επωμιστούν υπερπαραγωγές αλά γουέστερν όπως έκαναν τις περασμένες δεκαετίες. Επειδή ασχολείσαι, θα έχεις διαβάσει ότι πέφτει πλέον και στις δικές τους στρατιωτικές δυνάμεις αρκετό ψαλίδι. Συνεπώς σκέφτηκαν να βάλουν στον κόπο τα συνεταιράκια τους και να τους βγάλουν και μερτικό. Ήδη όμως από την Λιβύη φάνηκε ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν μόνοι τους πέρα. Αν δεν επεμβαίναν οι γιάνκηδες, ακόμα θα πολεμούσαν εκεί. Άγγλοι και Γάλλοι έψησαν τους γιάνκηδες ότι θα τα καταφέρουν όπως έναν αιώνα πριν. Από κοντά και οι Γερμανοί. Οι μεν Άγγλοι ελέγχουν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, θεωρείται δικό τους δημιούργημα όπως η Αλ-Κάϊντα της ΣΙΑ. Οι Γερμανοί έχουν παραδοσιακά καλές σχέσεις με τους Τούρκους και προσπαθούν από εκεί να συμμετέχουν στο παιχνίδι. Δυστυχώς έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις τους για την αντοχή του Ασάντ, τις ικανότητες των ταγμάτων απλησιάς και κυρίως στην συμπεριφορά της Ρωσίας. Η Ρωσία ξέρει ότι αν πέσει η Συρία στους τζιχαντιστές, τότε σύντομα το μέτωπο θα φτάσει στην αυλή της - τον Καύκασο. Και επαναλαμβάνω ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Διάβασε το άρθρο και θα πάρεις μια πολύ καλή εικόνα για το τι παίζεται.
Και δες και αυτό.
http://www.defencenet.gr/defence/item/% ... F%83%CE%B9
Νομίζεις ότι γίνεται χωρίς την σιωπηρή συγκατάθεση των ΗΠΑ. Οι Ρώσοι είναι αυτή την στιγμή το μπαλαντέρ και ο Πούτιν το παίζει πολύ έξυπνα. Οι Αμερικάνοι θα τους βάλουν στο παιχνίδι και οι άλλοι θα πάνε περίπατο. Αυτό αφορά και εμάς. Σύντομα θα έχουμε αλλαγές και εδώ, εφ'όσον αλλάζουν οι συσχετισμοί και οι συμμαχίες