eNy wrote:Όσο υπάρχει ακόμα πλέμπα στη Μπανανία που ψηφίζει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ και το λοιπό συφερτό, και επιμένουν ακόμα στην ιδέα ενός Κράτους- Εργοδότη και ενός Κράτους - Κοινωνικού Προστάτη, η χώρα θα βυθιζεται ακόμα περισσότερο.
Το Κράτος οφείλει να παραμείνει Κοινωνικός Προστάτης, αυτός είναι ο πρωταρχικός ρόλος ύπαρξής του. Ίσα ίσα το Κράτος ως Κοινωνικός Προστάτης πρέπει να μεγαλώσει.
Από την άλλη, το Κράτος - Εργοδότης είναι ένα βδέλυγμα των δημοκρατιών, που δεν επιδέχεται ρεαλιστικά λύσης ή βελτίωσης με την σημερινή παιδεία. Ο ρόλος του Κράτους στον εργασιακό και επιχειρηματικό τομέα πρέπει να είναι αυτός μιας διακριτικής γραμματείας υποστήριξης των πρωτοβουλιών και ενεργειών της ιδιωτικής σφαίρας του ανταγωνισμού, αλλά ταυτόχρονα - και βασικότερα -
ρύθμισης της αγοράς και διαιτήτευσης του ανταγωνισμού. Αλλιώς το μεγάλο ψάρι θα τρώει το μικρό, μέχρι να έχεις αντικαταστήσει ένα δημόσιο μονοπώλιο με ένα ιδιωτικό. Αν ο ιδιώτης είναι ευσυνείδητος (που συνήθως είναι στην πρώτη γενιά που ξεκίνησε από χαμηλά) περνάνε όλοι καλά. Στη συνέχεια όμως που αναλαμβάνουν άνθρωποι που ξεκίνησαν τη ζωή τους στα ψηλά, η ευσυνειδησία χάνεται και αρχίζουν οι στρεβλώσεις της αγοράς που οφείλονται σε άπληστη δραστηριότητα ενός ιδιωτικού πια μονοπωλίου.
Το δύσκολο της εφαρμογής των παραπάνω (και όσων λες eNy) είναι το πρόβλημα της μετάβασης. Επειδή δυστυχώς δεν σχεδιάζουμε ένα σύστημα ή ένα πολίτευμα σε tabula rasa, η αλλαγή από τους υφιστάμενους θεσμούς που φέρουν αδράνεια και αντιστάσεις είναι εξαιρετικά δύσκολη και χρονοβόρα. Σε αυτό το κομμάτι όμως πρέπει να εστιάζουν όλες οι συνταγές εκσυγχρονισμού, και σε αυτό ακριβώς το κομμάτι είναι που πάσχουν τελικά.
ιστορικός mech-eng wrote:παιδεια που εχει σκοπο τον πλουτισμο δεν ειναι παιδεια.
Και να υποθέσω εσύ προσωπικά και η πλειοψηφία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι εκεί για τις γνώσεις μόνο, χωρίς να ελπίζουν σε καλή επαγγελματική αποκατάσταση και απολαβές μετά τις σπουδές; Οι σπουδές του μηχανικού έχουν εκ των πραγμάτων προσανατολισμό στον πλουτισμό, αφού δεν αποτελούν καθαρή επιστήμη ή γνώση, αλλά ένα συνονθύλευμα πρακτικών εφαρμογών των καθαρών θεωρητικών επιστημών, που είναι χρήσιμες για τη βιομηχανία που κάνει τους μεγάλους τζίρους.
Όποιος θέλει παιδεία για την παιδεία, μπορεί να πάει σε αμιγείς επιστημονικά σχολές (μαθηματικό, φιλοσοφικό) ή να ασχοληθεί μόνος του στο σπίτι του. Όποιος επέλεξε το πολυτεχνείο, επιλέγει (συνειδητά ή όχι) παιδεία για τα λεφτά. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες.
Και όσο για πολλά παιδιά που εξέφρασαν απόψεις του τύπου ότι "κουραστήκαμε για να μπούμε πολυτεχνείο και άρα μας χρωστάνε ανώτερα επαγγελματικά δικαιώματα", είναι τουλάχιστον ντροπή να κυκλοφορούν τέτοιες απόψεις. Αν όχι ντροπή, τότε είναι κρίμα, επειδή θα έρθει η ώρα που θα δείτε απότομα το ψευδές της δήλωσης στον έξω κόσμο που δε χαρίζεται, και μερικοί μπορεί να λυγίσουν από το βάρος. Πιστεύω ότι αυτή η λογική καλλιεργείται από το οικογενειακό περιβάλλον που καμαρώνει για την επιτυχία εισαγωγής σε μια καλή σχολή και φουσκώνει τα μυαλά των παιδιών. Η αλήθεια είναι ότι στη ζωή τίποτα δεν σας οφείλεται, και για κάθε μια προσπάθεια που κάνετε, πρέπει να προσπαθείτε διπλά για να διατηρηθείτε στο επίπεδο αυτό. Και αυτό πρέπει να γίνεται κάθε μέρα.
Αν είναι δυνατόν δηλαδή να θεωρείτε ότι επειδή διαβάσατε τρία χρόνια στο λύκειο πιάσατε την καλή για μια ζωή, και να απαιτείτε να το κάνετε αυτό κρατώντας με το ζόρι τον ανταγωνισμό σας από κάτω. Είναι κομπλεξικό, και είναι ελιτίστικο, έννοιες που έχουν μπολιάσει το ΕΜΠ σε όλα τα επίπεδα. Προφανώς και θα έπρεπε να υπάρχει ισότιμη αναγνώριση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, γιατί αυτό είναι αξιοκρατία. Το πνεύμα της κοινωνίας απαιτεί αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα από το Κράτος, επομένως θα αποκτήσουμε και ιδιωτική ανώτατη παιδεία στην Ελλάδα. Είναι αναπόφευκτο, και επιθυμητό.