crouch wrote:Ποιοί είναι δηλαδή αυτοί οι νόμοι της αγοράς και της ανθρώπινης φύσης; Νόμιζα ότι ο επιστημονικός κόσμος έχει βαλθεί να ανακαλύψει περισσότερα πράγματα πάνω σε αυτούς, και είναι στη φάση που μαζεύει ακόμα αποδείξεις. Νόμιζα ότι ο Δασκαλάκης είχε αποδείξει μαθηματικά ότι η θεωρία της ελεύθερης αγοράς δε δημιουργεί απαραίτητα ισορροπίες, και αυτό ίσως εξηγεί τις οικονομικές κρίσεις.
ο βασικός νόμος της ανθρώπινης φύσης που παραβίασε ο καζινοκαπιταλισμός είναι ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει επένδυση ή δράση του ανθρώπου χωρίς κάποιο ρίσκο. όταν τα τα λεφτά των δανείων δίνονται ως εγγύηση σε άλλα δάνεια μαζικά και συστηματοποιημένα κάνοντας την πίστωση χωρίς ρίσκο. και ένα άλλο σημαντικό είναι ότι τα πιθανά σημεία ισορροπίας είναι δυναμικά.
η αγορά επειδή έχει βγει από τον άνθρωπο έχει τις αδυναμίες του ανθρώπου, δεν είναι μια πανάκεια και φυσικά δεν τα ξέρει όλα αλλά το καλύτερο σύστημα για την συγκεκριμένη περίοδο της ανθρωπότητας και πρέπει να κοιτάξουμε πώς να την βελτιώσουμε και όχι να την καταργήσουμε.
crouch wrote:Πράγματι, ο πολιτικός φιλελευθερισμός είναι αυταπόδεικτη ευλογία, ικανοποιεί εξίσου το θυμικό και τη λογική του ανθρώπου. Από την άλλη ο οικονομικός φιλελευθερισμός είναι διαφορετικός. Επιδέχεται και προκαλεί την αμφισβήτηση. Η παραγωγή πλούτου και γνώσης δεν έχει αποκλειστική σχέση με τον καπιταλισμό ή με οποιοδήποτε άλλο οικονομικό μοντέλο. Το οικονομικό κίνητρο είναι δευτερεύον στις δραστηριότητες του ανθρώπου, λειτουργεί σε ένα πιο επιφανειακό επίπεδο ανάλυσης, ενώ από κάτω υπάρχει πράγματι η ανθρώπινη φύση με όλες τις βιολογικές της παρορμήσεις.
προφανώς και η παραγωγή πλούτου δεν έχει αποκλειστική σχέση με το υπάρχον σύστημα οργάνωσης, έχει να κάνει περισσότερο με τα μέσα παραγωγής, την τεχνολογία και της αξίες μια κοινωνίας. πάντως αν το 'τίμημα' που πρέπει να πληρώσω για τον πολιτικό φιλελευθερισμό είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός είμαι κάτι παραπάνω από διατεθιμένος να το πληρώσω.
crouch wrote:Η μονομερής ανάγνωση ιστορικών, κοινωνιολογικών, και οικονομικών φαινομένων έχει ξεπεραστεί διαπαντός, η πραγματικότητα εδώ είναι κάπου στη μέση. Ούτε ο καπιταλισμός, ούτε ο σοσιαλισμός, ούτε ο κομμουνισμός, ούτε ο συνδικαλισμός επιβλήθηκαν από κάποιους, ούτε βέβαια προέκυψαν από μόνοι τους. Η σχέση τους με τους ανθρώπους είναι διαλεκτική. Διαμορφώνουν και διαμορφώνονται από ανθρώπους.
απλά όταν δημιουργήθηκε ο καπιταλισμός δεν μαζεύτηκαν οι άνθρωποι και είπαν 'τώρα ας κάνουμε καπιταλισμό', όπως και με τον συνδικαλισμό. όπως μου αρέσει να λέω πρώτα υπήρξαν οι συνδικαλιστές και μετά ο συνδικαλισμός, όπως και πρώτα υπήρξαν καπιταλιστές και μετά ο καπιταλισμός. και από αυτά που αναφέρεις παραπάνω ο καπιταλισμός είναι το πιο δυναμικό σύστημα και ως προς την πρόσδοση και ως προς την απορρόφηση χαρακτηριστικών από τους ανθρώπους.
crouch wrote:Για το οντόπικ, οι αποκρατικοποιήσεις είναι μέρος της κυρίαρχης ιδεολογίας της ευρωπαϊκής πολιτικής εδώ και δυο δεκαετίες. Αυτή επιτάσσει ότι ο ρόλος του σύγχρονου κράτους είναι να λειτουργεί ως ρυθμιστική και εποπτική αρχή της ελεύθερης αγοράς, και ως γραμματεία υποστήριξης της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Καλό ή κακό αυτό είναι, και αυτό προωθείται κεντρικά από την Ε.Ε.
πολύ σωστά. και αυτή η τάση δημιουργήθηκε μετά από τριάντα χρόνια κρατικών επιχειρήσεων, παρεμβατισμού στην οικονομία, μόχλευσης τραπεζών (γιγάντιο σχήμα πόνζι που λέγαμε και σε άλλο τόπικ) για να βρεθούν λεφτά για να αναδιανεμηθούν. για να μην μιλήσουμε και για το γαλλικό και γερμανικό σοσιαλιστικό κόμμα.
crouch wrote:Θέλω να πω ότι καλό θα ήταν να κρατάτε μια πισινή και να στρογγυλεύετε λίγο τις απόψεις που εκφράζετε, για δυο λόγους: πρώτον δεν ξέρετε πόσο γρήγορα θα τις αλλάξετε, και δεύτερον, και πιο σημαντικό, άνθρωποι που θέλουν να περνιούνται για ανοιχτόμυαλοι και κατηγορούν τους στενόμυαλους άλλους για δογματισμό, πρέπει να προσέχουν να μην συμπεριφέρονται καθ'όλα όμοια οι ίδιοι.
μπορεί να φαίνονται άκαμπτες οι απόψεις μου αλλά αυτό γίνεται γιατί προσπαθώ να τις κάνω όσο πιο καθαρές γίνεται λόγω της εγγενούς αδυναμίας του γραπτού λόγου. πάντως μπορώ να σου πω πώς όλες οι απόψεις μου θα αλλάξουν και με ποιο τρόπο, προς ποια κατεύθυνση και με ποια αιτία. επίσης αυτή η εντύπωση μπορεί να μεγαλώνει επειδή γενικά είμαι έντονος σαν χαρακτήρας. πάντως σίγουρα δεν είναι ακαμψία και σε αυτό θέλω να με πιστέψεις.