Re: Το πιο άχρηστο Ποστ.
Posted: Thu Sep 08, 2011 4:11 pm
τι εννοείς @φλόρος ;
δεν με λένε έτσι , είναι απλά μια πολιτική τοποθέτηση που πάει αριστερά και δεξιά και όπισθεν
ήταν δηλαδή , τώρα δεν είμαι πια πολιτικό ον , βάζω τα πλαστικά σκουπίδια μαζί με τα κανονικά με την δικαιολογία ότι τα μαζεύει το ίδιο απορριμματοφόρο , δεν το ξέρω αν ισχύει , έτσι μου είπαν να σας πω , εγώ όταν περνάει δεν το προσέχω ποτέ , τρώω οικογενειακό παγωτό και σκέφτομαι την *** , παλιά έτρωγα την *** και αυτή σκεφτόταν οικογενειακό παγωτό , ή κοιμόμουν και την ονειρευόμουν , ή έβρεχε τα πόδια της στην παραλία πίνοντας αραιωμένη μπύρα και γελώντας λέγοντας πως το όνομα της σημαίνει στα ελληνικά άνοια , και δεν θέλει να την μπερδεύουν με αρρώστια και η άμμος έμπαινε στο μυαλό μου που ήθελε να φωνάξει πως εγώ θα είμαι για πάντα άρρωστος
επίσης δεν αγοράζω πια πολιτική εφημερίδα , έχω δει όλες τις κλασσικές ταινίες , τις προσφορές σαμπουάν και αποσμητικών , εντάξει διάβασα και όλες τις στήλες του αρανίτση , ίσως παραδιάβασα πολλές , καθώς και τα άρθρα της παραπολιτικής
ο βουλευτής Σαπιοκοιλιάς δείπνησε με τον βουλευτά του άλλου μεγάλου πολύ μεγάλου κόμματος Κεροαυτίδη , σε μια βραδιά που ενώ οι ψίθυροι για ανασχηματισμό τους περιτριγύριζαν , αυτοί προτίμησαν να επικεντρώσουν στα ... κοινά τους σημεία . Τι είπαν ; αυτό κρατείται μυστικό αλλά σας βεβαιώνουμε ότι πολλά σημαντικά ελέχθησαν
και το αντιρατσιστικό ρεπορτάζ , ιός - χρυσή αυγή , βολεμένοι εναντίον ζώων σημειώσατε χι
ψήφισα και ανεξάρτητους , χρυσές επικεφαλίδες : ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ (λοιπά στοιχεία του υποψηφίου αγνοούνται) και τώρα το απορριματοφόρο δεν περνάει πια και όλες οι κοινές αναμνήσεις μας είναι σκουπίδια και δεν ξέρω πού να τα βάλω
προσπάθησα να γίνω συριζαίος αλλά δεν έχω μερσεντές , προσπάθησα να γίνω ενοχικός αριστερός αλλά ενοχές ;
δεν έχω ούτε από αυτές
χώθηκα στα συνδικαλιστικά απαιτώντας λιγότερες άδειες στην δουλειά για να μην έχω ολάκερο το παρασκευοσουκού για να την σκέφτομαι - αλλά οι συνδικαλισταί μοιάζανε τόσο με τα αφεντικά που δεν ήξερα από πού να καθίσω , κάθισα με την γραμματέα του διευθύνοντα σύμβουλου αλλά τα μάτια της μου θύμισαν την *** , της ζήτησα ένα ποτήρι νερό και ένα μαχαίρι για την καρδιά μου
τώρα η μόνη ελπίδα μου είναι ο Σαμαράς και το παγωτατζίδικο με την πικρή σοκολάτα - έτρωγε μόνη της παγωτό χωνάκι αντί για μεσημεριανό , της είπα ότι νόμιζα ότι εγώ έχω το χειρότερο πρόγραμμα στον κόσμο και κοίταξε με απορία για το τι είναι ο κόσμος , ποτέ δεν θα χρειαστεί να μάθει , πάντα ο κόσμος θα ψάχνει να μάθει για εκείνη
και έμεινα απολιτίκ να συζητάω για ανεξάρτητα πλαίσια στο πολυτεχνείο με τους βρώμικους τοίχους από αναρχικά συνθήματα αναρχικών κάγκουρων , μα το βράδυ πέφτει και η πολιτική συζήτηση δεν έχει τελειώσει , ν+2 είναι αρκετά ; 2ν είναι υπερβολικά ;
και πόσοι ν αιώνες θα χρειαστούν για να γυρίσω στο παγωτατζίδικο , πόσοι χειμώνες με χιόνι γρανίτα , πόσα φθινόπωρα με λεκέδες μπαγιάτικου παγωτού , πόση άνοιξη με την θάλασσα παγωμένη χωρίς τα πόδια της να τσαλαβουτούν
άραγε θα καταλήξουμε σε συναίνεση ; θα μπορέσουμε να ανοίξουμε την σχολή χωρίς την παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ; θα σωθεί το εξάμηνο ; και πώς θα σωθεί η πικρή σοκολάτα χωρίς να λιώσει μακρυά της ;
οκ , σου επιτρέπω να με λες φλόρο - γιατί βάζω γλυκό σιρόπι στην πικρή σοκολάτα , αλλά να θυμάσαι : η πίκρα δεν θα κρατήσει για πάντα
δεν με λένε έτσι , είναι απλά μια πολιτική τοποθέτηση που πάει αριστερά και δεξιά και όπισθεν
ήταν δηλαδή , τώρα δεν είμαι πια πολιτικό ον , βάζω τα πλαστικά σκουπίδια μαζί με τα κανονικά με την δικαιολογία ότι τα μαζεύει το ίδιο απορριμματοφόρο , δεν το ξέρω αν ισχύει , έτσι μου είπαν να σας πω , εγώ όταν περνάει δεν το προσέχω ποτέ , τρώω οικογενειακό παγωτό και σκέφτομαι την *** , παλιά έτρωγα την *** και αυτή σκεφτόταν οικογενειακό παγωτό , ή κοιμόμουν και την ονειρευόμουν , ή έβρεχε τα πόδια της στην παραλία πίνοντας αραιωμένη μπύρα και γελώντας λέγοντας πως το όνομα της σημαίνει στα ελληνικά άνοια , και δεν θέλει να την μπερδεύουν με αρρώστια και η άμμος έμπαινε στο μυαλό μου που ήθελε να φωνάξει πως εγώ θα είμαι για πάντα άρρωστος
επίσης δεν αγοράζω πια πολιτική εφημερίδα , έχω δει όλες τις κλασσικές ταινίες , τις προσφορές σαμπουάν και αποσμητικών , εντάξει διάβασα και όλες τις στήλες του αρανίτση , ίσως παραδιάβασα πολλές , καθώς και τα άρθρα της παραπολιτικής
ο βουλευτής Σαπιοκοιλιάς δείπνησε με τον βουλευτά του άλλου μεγάλου πολύ μεγάλου κόμματος Κεροαυτίδη , σε μια βραδιά που ενώ οι ψίθυροι για ανασχηματισμό τους περιτριγύριζαν , αυτοί προτίμησαν να επικεντρώσουν στα ... κοινά τους σημεία . Τι είπαν ; αυτό κρατείται μυστικό αλλά σας βεβαιώνουμε ότι πολλά σημαντικά ελέχθησαν
και το αντιρατσιστικό ρεπορτάζ , ιός - χρυσή αυγή , βολεμένοι εναντίον ζώων σημειώσατε χι
ψήφισα και ανεξάρτητους , χρυσές επικεφαλίδες : ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ (λοιπά στοιχεία του υποψηφίου αγνοούνται) και τώρα το απορριματοφόρο δεν περνάει πια και όλες οι κοινές αναμνήσεις μας είναι σκουπίδια και δεν ξέρω πού να τα βάλω
προσπάθησα να γίνω συριζαίος αλλά δεν έχω μερσεντές , προσπάθησα να γίνω ενοχικός αριστερός αλλά ενοχές ;
δεν έχω ούτε από αυτές
χώθηκα στα συνδικαλιστικά απαιτώντας λιγότερες άδειες στην δουλειά για να μην έχω ολάκερο το παρασκευοσουκού για να την σκέφτομαι - αλλά οι συνδικαλισταί μοιάζανε τόσο με τα αφεντικά που δεν ήξερα από πού να καθίσω , κάθισα με την γραμματέα του διευθύνοντα σύμβουλου αλλά τα μάτια της μου θύμισαν την *** , της ζήτησα ένα ποτήρι νερό και ένα μαχαίρι για την καρδιά μου
τώρα η μόνη ελπίδα μου είναι ο Σαμαράς και το παγωτατζίδικο με την πικρή σοκολάτα - έτρωγε μόνη της παγωτό χωνάκι αντί για μεσημεριανό , της είπα ότι νόμιζα ότι εγώ έχω το χειρότερο πρόγραμμα στον κόσμο και κοίταξε με απορία για το τι είναι ο κόσμος , ποτέ δεν θα χρειαστεί να μάθει , πάντα ο κόσμος θα ψάχνει να μάθει για εκείνη
και έμεινα απολιτίκ να συζητάω για ανεξάρτητα πλαίσια στο πολυτεχνείο με τους βρώμικους τοίχους από αναρχικά συνθήματα αναρχικών κάγκουρων , μα το βράδυ πέφτει και η πολιτική συζήτηση δεν έχει τελειώσει , ν+2 είναι αρκετά ; 2ν είναι υπερβολικά ;
και πόσοι ν αιώνες θα χρειαστούν για να γυρίσω στο παγωτατζίδικο , πόσοι χειμώνες με χιόνι γρανίτα , πόσα φθινόπωρα με λεκέδες μπαγιάτικου παγωτού , πόση άνοιξη με την θάλασσα παγωμένη χωρίς τα πόδια της να τσαλαβουτούν
άραγε θα καταλήξουμε σε συναίνεση ; θα μπορέσουμε να ανοίξουμε την σχολή χωρίς την παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ; θα σωθεί το εξάμηνο ; και πώς θα σωθεί η πικρή σοκολάτα χωρίς να λιώσει μακρυά της ;
οκ , σου επιτρέπω να με λες φλόρο - γιατί βάζω γλυκό σιρόπι στην πικρή σοκολάτα , αλλά να θυμάσαι : η πίκρα δεν θα κρατήσει για πάντα