Fermat wrote:kuchiki 8α το κάνω αρκει (τωρα ντρεπομαι λιγο) να μου εξηγησεις γτ δεν καταλαβαινω "το να δινεις σε διαφορετικα πραγματα το ιδιο ονομα"
___ βασικα εχω κατι στο μυαλο μου (σχετιζεται με την εννοια της αποδειξης αλλα 8ελω & τη δικη σου ερμηνεια)
'Η ποίηση είναι η τέχνη του να δίνεις στο ίδιο πράγμα διαφορετικά ονόματα'
--Η φύση είναι μία, όπως και η ζωή. Το δέντρο, μια μέλισσα, μια μάνα να θηλάζει, παιδιά που παίζουν μπάλα, ο θάνατος είναι όλα ένα, άσχετα αν το μυαλό μας τα διαχωρίζει και τα κατηγοριοποιεί για να μπορεί να τα επεξεργαστεί. Όλα υπάρχουν και συνυπάρχουν στον ίδιο κύκλο και αλληλοεπηρεάζονται με τρόπο μοναδικό αλλά και ενιαίο. Οι Κινέζοι έλεγαν ότι σοφοί είναι αυτοί που ενώνουν τα πράγματα στο μυαλό τους (σε εξήγηση μια γνωστής φράσης), σοφός είσαι όταν δεις τι είναι αυτό που συνδέει τα πάντα σε έναν αέναο χορό μακριά από χρόνο, τόπο και τρόπο σκέψης, τότε είσαι φωτισμένος. Δεν μπορώ να το εκλογικεύσω, ούτε να το εκφράσω με λόγια μπορώ μόνο να το νιώσω και να το καταλάβω, να δω. Ακούγεται απροσδιόριστο αλλά πίστεψε με, ισχύει. Ο νους είναι μια φυλακή. η ποίηση όσο και αν προσπαθεί να σπάσει αυτή τη φυλακή τόσο μας κλείνει μέσα της,γιατί χρησιμοποιεί το λόγο (ένα μέσο αντίληψης) και γι' αυτό αποτυγχάνει, όπως οι υπόλοιπες τέχνες.
'ενώ τα μαθηματικά είναι η τέχνη του δίνεις σε διαφορετικά πράγματα το ίδιο όνομα'.
-- Τα μαθηματικά προσπαθούν να ομαδοποιήσουν τα φαινόμενα και να τα περιγράψουν με ένα σύνολο σχέσεων που ενώνουν τα μεγέθη που υπάρχουν στα φαινόμενα (είτε αυτά συναντώνται στη φύση είτε είναι καθαρά φαντασία ή φαντασιώσεις των ανθρώπων). Για παράδειγμα οι ταλαντώσεις, οι μαθηματικοί έχουν πάρει την έννοια ταλάντωση άσχετα να αυτό που ταλαντώνεται είναι μια κούνια, ένα ρευστό, ένα βαγόνι τρένου, ένα στοιχειώδες σωματίδιο, ένα πεδίο, ένας πλανήτης. Τα μαθηματικά κινούνται ένα επίπεδο πιο κάτω από αυτό που νομίζει πως κινείται η τέχνη γιατί κανένας δεν τρέφει την ψευδαίσθηση ότι όλα τα πράγματα στον χορό ενώνονται και αλληλοκαθορίζονται με τον ίδιο τρόπο (αυτό μελετούν τα μαθηματικά, τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται τα συστατικά του όλου μεταξύ τους). Για παράδειγμα είναι άλλο η γραμμικότητα, η ταλάντωση, η μη γραμμικότητα, μελετώνται με εντελώς διαφορετικό τρόπο γιατί ενώνουν τα στοιχεία του συνόλου με διαφορετικό τρόπο, ασχέτως τα στοιχεία και το σύνολο.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το έχει πει ο τελευταίος συμπαντικός μαθηματικός, ο Ανρί Πουανκαρέ.
Συγνώμη αν δεν έγινα κατανοητός.