Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

01101000001000000110011001111001011100110110000101110010011011010110
11110110111001101001011010110110000100100000011011010110111101101110
011000010111100001100001001000000110101101100101011011000110000101101
001011001000110000100101100001000000110000101110010011010110110010101
101001001000000110111001100001001000000111010001101000011011100010000
001100001011010110110111101110101011100110110010101101001011100110010
000001101101011001010010000001100001011011100110111101101001011110000
111010001100001001000000110000101110101011101000110100101100001

Γιατι μιλας για ηλεκτρολογους.?

Γιατι μιλας για νεγρους?
Γιατι για φυσαρμονικες?
Και γιατι για αδαμους?

Ο νεγρο αδαμος και η φυσαρμονικα του... θα το εκανα βιβλιο αυτο

να μου αφιερώσεις το χειρόγραφο αντίτυπο
είμαι σίγουρος ότι θα μείνει συλλεκτικό

all. koukoulofloros wrote:να μου αφιερώσεις το χειρόγραφο αντίτυπο
είμαι σίγουρος ότι θα μείνει συλλεκτικό

Και στα παιδια μου τι θα αφησω?

Αφου. Τα γραπτα μενουν.

άστους αυτό

h fysarmonika monaxa kelaida, arkei na thn akouseis me anoixta autia

έτσι και με κατηγορήσουν για γκρίκλις , θα καταδώσω τα λινκ σου

τουλάχιστον , το έπιασα μόνος μου χωρίς βοήθεια

all. koukoulofloros wrote:άστους αυτό

h fysarmonika monaxa kelaida, arkei na thn akouseis me anoixta autia

έτσι και με κατηγορήσουν για γκρίκλις , θα καταδώσω τα λινκ σου

τουλάχιστον , το έπιασα μόνος μου χωρίς βοήθεια

Εκανες τον γερο νεγρο αδαμο να χαμογελασει .

Ξύπνησα μια μέρα πήγα για καφέ
Με ’χε παρατήσει και η Μαρία
Βαριόμουνα πολύ
Δεν είχε και ταξί
Με πάτησε και μια χοντρή κυρία
Είχα αγκάθι ,νεύρα έβγαζα καπνούς
έβριζα και όλη τη κοινωνία
Φτάνω στα Εξάρχεια μπαίνω στο καφέ
Μου σέρβιραν και έναν πικρό φραπέ.

Πάω να πληρώσω ψάχνω για λεφτά
Μα η τσέπη μου δεν είχε ούτε μία
Το λέω στο γκαρσόν με κοίταξε στραβά
Κουβάλησαν και την αστυνομία
Σταθείτε ρε παιδιά δεν είμαι εγώ για αυτά
Για όλα φταίει μόνο η Μαρία
Κάθησαν τότε πλάι μου οι αστυνομικοί
Και εγώ τους είπα αυτήν την ιστορία

ήμουν ξαπλωμένος Κυριακή πρωί
Και πάνω μου τριβόταν μια Σοφία
Για όσους δεν κατάλαβαν τα ρούχα είχαν βγει
Δεν ήταν μυστική συνουσία
άναψα τσιγάρο ρούφηξα καπνό
Πιο κάτω τραγουδούσε η σοφία
Πάνω στην αποχαύνωση
Δεν άκουσα την πόρτα
Μπουκάρει στο δωμάτιο η Μαρία

Αααααα με την καλύτερη μου φίλη?
Μαρία δεν είναι αυτό που νομίζεις!!!

Η Σόφη μαζευόταν εγώ είχα σαστίσει
Βουτάει το τασάκι η Μαρία
Πριν ακόμα αποφασίσεις το τασάκι αν θα φας
Σκέψου πρώτα που θα σβήσεις το τσιγάρο που κρατάς

Τι?? Πριν ακόμα αποφασίσεις το τασάκι αν θα φας
Σκέψου πρώτα που θα σβήσεις το τσιγάρο που κρατάς

Αυτά που λέτε έγιναν φίλοι μου καλοί
Γι αυτό ζητάω μία ευκαιρία
Οι μπάτσοι με κατάλαβαν με χτύπησαν στον ώμο
Και τώρα πλένω πιάτα για αγγαρεία.

Υπαρχουν καστανα, που πεφτουν απ΄το δεντρο και γινονται καστανιες.

Υπαρχουν καστανα, που τα τρωνε τα πουλια.

υπαρχουν καστανα που ειναι αγρια και μονο πονο φερνουν.

Υπαρχουν ομως και καστανα, που γεννιουντει εκει, ταξιδευουν ωρες και χιλιομετρα, για να μπορει καποιος να τα ξεφλουδιζει πανω σε ενα γεματο λερα πληκτρολογιο.

φέρε αύριο στην σχολή



έχεις γαλάζια ?

Εγω σου δινω το καστανο.

Εσυ διαλεγεις το χρωμα.


Και ο καιρος την γευση!

πρέπει να διαλέξουμε τόπικ