ShadowMech wrote:(β-α)/2 wrote:Είναι η παιδεία που προωθούν βρε.
για την... δωρεαν λες ε?
Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση.. είναι δωρεάν, δυστυχώς όχι από τη χρηματική άποψη..
bilon wrote:Καλησπέρα,
Πραγματικά αυτό που βλέπω είναι οτι κανείς δεν έχει διάθεση να ακούσει τον άλλον και να κάνουμε μαζί κάτι για όλο αυτό που γίνεται. Και αυτό πάει προς πολλές μεριές.
Γνώμη μου είναι οτι σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να απομονώσουμε τον χώρο του πανεπιστημίου απο την πολιτκή σκέψη. Η κριτική που ασκείται απέναντι στη "ανεξάρτητο πλαίσιο" είναι αυτή ακριβώς. Σε καμία περίπτωση δε θέλω να είμαι δεικτικός, αλλα έτσι όπως το σκέφτομαι, αυτό ακριβώς είναι που δεν αντιλαμβάνονται οι υποστιρικτές αυτής της τάσης. Δε θέλω να βιαστώ να το χαρακτηρίσω αδιαφορία, γιατι δεν πιστεύω οτι είναι αυτό, ίσα ίσα πιστεύω οτι οι προθέσεις σας είναι αγνές κι οτι όντως θέλετε το καλό όλων μας. Το αίτημα "ανοιχτές σχολές" είναι απολύτως δεκτό κατα όμοιο τρόπο, κρύβει όμως πίσω του μια πολιτική ουδετερότητα.
Γνωρίζω οτι αντιπροτείνετε διαφόρων ειδών μικροβελτιώσεις όπως πχ. συγγράμματα στο ίντερνετ αλλα αυτό δεν είναι φλέγων ζήτημα αυτή τη στιγμή. Βρισκόμαστε σε μια κοινωνία στην οποία αυτή τη στιγμή κανείς δεν ασχολείται με την παιδεία (και πολλά άλλα θέματα που θα έπρεπε, αλλα τότε μπαίνουμε σε μεγαλύτερες συζητήσεις).
Με όλα αυτά δεν εννοώ φυσικά οτι η κατάληψη είναι η λύση που ψάχνουμε, ίσα ίσα θεωρώ οτι με την επαναληπτικότητα που έχει εμφανίσει χάνει μέρος της ισχύος της. Αυτό όμως δε σημαίνει οτι πρέπει να την πατάξουμε, έτσι, χωρίς να δημιουργείται τίποτα νέο.
Για να κλείσω, δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει. Κατάληψη ή όχι, μια νέα μορφή αγώνα με αποτελέσματα, κάτι τελοςπάντων δραστικό;
Πάντως θεωρώ οτι αυτοί που ζητάνε σε αυτές της συνθήκες ανοιχτή σχολή, +1-2 ακόμα ανέσεις που θα τους κάνουν το διάβασμα πιο εύκολο, ενω ταυτόχρονα θεωρούν οτι υπερασπίζονται το ελληνικό πανεπιστήμιο, εθελοτυφλούν τουλάχιστον...
Τώρα, σχετικά με το κείμενό σου bilon, αν και συμφωνούμε σε κάποια σημεία, αυτό που θαρρώ πως χάνει η όλη συλλογιστική πορεία, είναι να χαρακτηρίσεις έναν που δε θέλει κατάληψη, ουδέτερης πολιτικής άποψης, ή εν μέρει αδιαφορία κτλ.
Όπως πολύ καλά έθεσες, είναι κάτι πολύ πιο γενικό από το κατάληψη ή όχι. Άρα, δε μπορείς να προβείς σε συμπεράσματα αν επικεντρωθείς μόνο και σε αυτό το ζήτημα.
Αρχικά, διαφωνώ στο χρονικό σημείο του πότε δεν εμφανίζετι η διάθεση να ακούσεις τον άλλον. Μπορεί να έχεις κάθε καλή διάθεση να συζητήσεις -και μπορεί και να το κάνεις- αλλά όταν μπαίνεις σε μια γενική συνέλευση όσο και αν θα ήθελα να πιστέψω ότι υπάρχει έστω μια αμυδρή λάμψης διαλλακτικότητας, παρατηρώ μονάχα επιθέσεις. Και κάθε ερώτηση που προσπαθεί να οδηγήσει σε διάλογο, καταλήγει σε απαντήσεις της μορφής, "είναι μεγάλο ζήτημα", "υπάρχουν πολλά παραδείγματα", ανακατεύθυνση της απάντησης σε παντελώς άσχετο επίπεδο κτλ. Όπως το βλέπω εγώ, δεν είναι απόλυτα δίκαιο ή απόλυτα σωστό, όχι μόνο τους ανεξάρτητους, αλλά τον οποιονδίποτε βρίσκεται εκεί να τον κρίνεις με βάση την παρουσία του στη γενική συνέλευση. Τώρα έξω από το 030, μπορείς πολύ πιο εύκολα να δημιουργήσεις έναν διάλογο με κάθε λογής παραταξιακό ή μη και ναι διακρίνεις διαλλακτικότητα. Αν ήσουν μέσα στη συνέλευση θα παρατήρησες πως τα 3/4 αν όχι τα 4/5 αυτής αφορούσαν το ανεξάρτητο. Δηλαδή, οκ, όλοι οι υπόλοιποι δεν είχαν ιδέες υποτίθεται να μεταφέρουν, να συζητήσουν, να γνωστοποιήσουν; Ελπίζω να κατάλαβες από ποια άποψη τα λέω όλα αυτά.
Συνεχίζοντας, συμφωνούμε προφανώς, ότι δε μπορούμε να απομονώσουμε το πανεπιστήμιο από την κοινωνία, όμως δε μπορείς και να το παρατήσεις για την κοινωνία. Τι εννοώ: η πρώτη κίνηση είναι να ξεκινήσουμε από τα δικά μας προβλήματα τα εσωτερικά, και βήμα, βήμα να προχωρήσουμε και στα υπόλοιπα. Δε μπορεί το ίδιο το πανεπιστήμιο να πλήττεται από προβλήματα και εμείς να ζητάμε λύσεις για όλο τον κόσμο, με μια κατάληψη, κινητοποίηση. Είναι ουτοπικό. Αν όμως, καταφέρεις να αλλάξεις κάποια πράγματα σε ένα υποσύνολο, τότε σίγουρα έχεις περισσότερες ελπίδες, ίσως και εφόδια να πας και παραπέρα, να αλλάξεις και κάτι παρακάτω. Είναι κάτι πολύ πιο ευρύ. Αν καταφέρεις να συμφωνήσεις και εν συνεχεία να πράξεις και να αλλάξεις μέσα στο πανεπιστήμιο, σε θέματα που αν μη τι άλλο κατά 80% είναι κοινός στόχος όλων, τότε σε μια γερή βάση, συμφωνίας (εννοώ έχοντας καταφέρει να συμφωνήσεις σε βασικά πράγματα) μπορείς να πας και τη σκέψη ένα βήμα παραπέρα, και την πράξη και να προσπαθήσεις να αλλάξεις από κοινού και την κοινωνία. Ελπίζω να με ακολουθείς γιατί είναι και περασμένη η ώρα και δε ξέρω κατά πόσο είναι δομημένα τα παραπάνω και ξεκάθαρα.
Αν μου έλεγες βέβαια πως είναι αργά για να ξεκινήσει μια τέτοια βάση, ή πως είναι ουτοπικό, δε ξέρω αν θα μπορούσα να σε διαψεύσω. Ούτε όμως, ότι θα μπορούσες και να με βρεις σύμφωνη.
Τώρα, η προσωπική μου γνώμη για την κατάληψη, είναι πως όχι ότι έχει χάσει από την ισχύ της, αλλά πως έχει χάσει την ισχύ της. Δεν θεωρώ πως θα ιδρώσει το αυτί κανενός αν εμείς υποβαθμίζουμε τις σπουδές μας. Όπως πολύ καλά είπες:
"Βρισκόμαστε σε μια κοινωνία στην οποία αυτή τη στιγμή κανείς δεν ασχολείται με την παιδεία (και πολλά άλλα θέματα που θα έπρεπε, αλλα τότε μπαίνουμε σε μεγαλύτερες συζητήσεις). " Οπότε, σε αυτή τη βάση, σε αυτή τη χρονική περίοδο, σε αυτή τη συγκυρία θεωρώ ανεδαφική την κατάληψη.
Μακάρι να ξέραμε το μαγικό φίλτρο που θα άλλαζε όλα αυτά, μα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δοκιμάζουμε και να βλέπουμε. Το παραπάνω δοκιμάστηκε και απέτυχε, ας βρούμε κάτι άλλο. Δε ξέρω τί, αλλά όπως πάλι πολύ σωστά είπες:
"Ξέρω οτι μέσα στο περιβάλλον τις σχολής περιστοιχίζομαι απο έξυπνα και ικανά άτομα". Αν αυτά τα άτομα καθίσουν όλα μαζί και συζήτησουν, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις είμαι σχεδόν βέβαιη, πως θα καταφέρουν να καταλήξουν κάπου, σε κάτι πιο φρέσκο, πιο ισχυρό από την κατάληψη, -ίσως, και από το κλείσιμο των δρόμων ή τις πορείες.
Τέλος, είναι πραγματικά κρίμα, να θεωρείς άνεση για διάβασμα την ανοιχτή σχολή ή τα παιδιά που το προτείνουν πως έχουν αυτό στο μυαλό τους. Δηλαδή, είπαμε
παρτάκηδες, αλλά σε αυτή τη χώρα, σε αυτή την κατάσταση μου φαίνεται πολύυυ τραβηγμένο να είναι αυτός ο λόγος της ανοιχτής σχολής κι όχι πολλοί άλλοι, απομακρυσμένοι από αυτόν αρκετά χιλιόμετρα. Και ναι, το να προσπαθείς για την ποιότητα των σπουδών σου, σε καθιστά άμεσα κιόλας, υποστηρικτή, αυτού που ονομάζουμε ελληνικό πανεπιστήμιο, σε καμία περίπτωση δε σημαίνει εθελοτυφλία.