Kuchiki_Byakuya wrote:Μανάδες όλου του κόσμου, και κυρίως Ελληνίδες μανάδες που το οιδιπόδειο σύνδρομο μπροστά ας μοιάζει με το ταλέντο του kage στο τίτσου με τις ώρες παρακολούθησης μου στο 4ο εξάμηνο. Όταν το παιδάκι σας κάνει μαλακία, δείρτε το.Δεν είπαμε να το στείλετε στο νοσοκομείο, αυτό είναι λάθος (και αστείο, αλλά κυρίως λάθος), ρίξτε όμως καμία στον κώλο του ή στην χειρότερη μια μπάτσα να του πιάσει όλα τα μούτρα και να του ξεκοκκινήσουν 'όταν θα πάει στρατιώτης' που λέει και το κλισέ. Δεν σας κάνει κακές μανάδες, αντιθέτως. Τα παιδάκια σε μικρή ηλικία μπορούν να σας συγχωρέσουν τα πάντα και αύριο δε θα το θυμούνται καν. Αν όμως ο πατέρας τους, μέσα στα νεύρα του από τους μαλάκες που έχει δει μέσα στην μέρα, τα αρπάξει και θα πονέσουν πολύ περισσότερο και δε θα του το συγχωρήσουν.
Και όταν ρίχνουν τον παππού από την καρέκλα δεν τους πλησιάζεις σιγά και λες 'αυτό που έκανες ήταν λάθος', τρέχεις πιο γρήγορα από τον Μπολτ και τους δίνεις μια χαστούκα να ακουστεί σε όλη τη γειτονιά. Να δούμε, θα ξανακάνουν μαλακία. Μετά την δουλεία σας την αναλαμβάνουν άνθρωποι σαν και εμένα με πολύ βάναυση τρόπο για όλους, και όταν τους ζητάτε τα ρέστα τους έρχεται να σας χύσουν στα μούτρα τραβώντας μαλακία με τον κώλο σας.
Κάποια πράγματα που μου ξύπνησε αυτό το ποστ, και ήθελα να τα πω. Ένα κοινωνικό μήνυμα.
αν και σαφώς το ύφος είναι τρολιάρικο, νομίζω ότι τα ψιλοεννοείς. όσο κι αν τα εννοείς λοιπόν από το 1 ως το 10 (με 1 το "τρολάρω μπας και γράψει τίποτα χειρότερο ο λέικερς και γίνει μπουρδέλο το νήμα" και 10 την κυριολεκτική απόδοση του μηνύματος), σκέψου ότι τα παιδιά είναι σφουγγάρια. η δε νηπιακή τους ηλικία χαράσσεται στο υποσυνείδητο και δεν ξέρεις πώς μπορεί να εμφανιστεί στα χρόνια των "συνειδητών" επιλογών και πράξεων. το ξύλο, τα χαστούκια, οι μπάτσες, τα μαχαιρώματα, τα μπιστολίδια και τα ξεσπλαχνίσματα σε μικρά παιδιά αποτελούν αδυναμία παροχής λογικής και επιχειρημάτων σε ένα πλάσμα το οποίο δεν φέρνει καν αντεπιχείρημα, αντιθέτως ρουφάει σαν σφουγγάρι αυτό που του λες. τρέχα γύρευε λοιπόν πώς αντιδράς μετά σε κάποιον "νοήμονα" που διαφωνείς με τα επιχειρήματά του και τις πράξεις του. μάλλον με "έμα-τοιμί". αλλά κάναμε όλοι από ένα παιδί, το παρκάραμε στη γιαγιά που καμάτευε και έκοβε τα καπινά (σικ) από 5 χρονών και η μοναδική επικοινωνία που είχε ήταν με το γαϊδούρι στο ξεσαμάρωμα, του τραβήξαμε χειρόφρενο μπροστά από την τηλεόραση και περιμένουμε μετά να μη ρίξει τον παππού από την καρέκλα; αφού αυτό βλέπει εκεί. αν δε μιλήσουμε στο παιδάκι πώς θα μάθει να ακούει; πώς θα καταλάβει ότι πρέπει να έχει ανοιχτά αυτιά όταν του μιλάμε κι όχι όταν έχει ντόραεξερευνήτρια στο άλτερ; πώς θα δώσουμε παράδειγμα προς μίμηση; πώς θα καταλάβει ότι πρέπει να κάνει το σωστό κι όχι απλώς να μην κάνει το λάθος; πώς θα το οδηγήσουμε στη συνειδητή επιλογή κι όχι στην αντίδραση;
Menu
Community Sponsor
Prom Racing
