Ρε γιατρέ σου βγήκαν τα μάτια με τις μαλακίες των άλλων αλλά δεν παρέλειψες να γράψεις τις δικές σου υπερβολές. Δεν ξέρω από που να πρωτοαρχίσω...elitis wrote:
Μου έχουν βγει τα μάτια με τις μ... που κάθομαι και διαβάζω σε αυτό το topic...Δεν έχω πάει ακριβώς στρατό αλλά πιο παλιά είχα περάσει σε στρατιωτική σχολή (ιατρική),έκατσα κάποιους μήνες και έφυγα(και μετά έκανα 10%).Μέναμε σε κάτι σαν στρατόπεδο,έκανα βασική εκπαίδευση, οπότε έχω πάρει μια γεύση.Γι'αυτό Θα πω κι εγώ την άποψη μου.
Γενικά στο στρατό μαθαίνεις (και μπορείς να μάθεις) χρήσιμα πράγματα. Πριν την κρίση μάθαινες περισσότερα είναι η αλήθεια. Κατά γενική ομολογία η 9μηνη θητεία είναι πολύ μικρή για να καλύψει τις ανάγκες σωστής πολεμικής εκπαίδευσης αλλά και επαρκούς επάνδρωσης των μονάδων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και να μην εκπαιδεύεσαι επαρκώς και να βλέπεις το σπίτι σου μόνο με κυάλι γιατί η εμπλοκή πάει σύννεφο.
Ο πόλεμος εξαρτάται πράγματι όσο ποτέ από τα τεχνικά μέσα. Στο σύγχρονο πεδίο της μάχης δεν πας πουθενά χωρίς ισχυρή πολεμική αεροπορία, πολεμικό ναυτικό (σε περίπτωση που βρέχεσαι από θάλασσα), καθώς επίσης και χωρίς σύγχρονα μέσα αεράμυνας (δηλ. αντιεροπορικούς πυραύλους και ραντάρ). Καθοριστικότατο παράγοντα στον σύγχρονο αγώνα ωστόσο παίζει ο πεζός στρατιώτης, ο οποίος στη βέλτιστη των περιπτώσεων θα κληθεί να υπερασπίσει την μεγάλη έκταση της χώρας μας σπιθαμή προς σπιθαμή.
Εγώ που έχω εκπαιδευτεί λίγο παραπάνω απ' το βασικό επίπεδο σε διαβεβαιώ, ότι σε αυτή την αναπόφευκτη πλευρά της σύγκρουσης, ο αγώνας διεξάγεται σχεδόν ακόμη όπως στο 2ο Παγκόσμιο. Δηλαδή κυρίως με χειροβομβίδα, πολυβόλο, όλμο (και αντιαρματικό αν αντιμετωπίσεις άρματα). Καθοριστικό ρόλο παίζουν ακόμη τα τμήματα των ειδικών δυνάμεων που συμμετέχουν στην αντιπαράθεση. Χωρίς πεζά τμήματα (στις φάσεις και της επίθεσης και της άμυνας) είναι αδύνατη η κατάδειξη στόχων στα πολεμικά αεροσκάφη, στο φίλιο πυροβολικό, στα άρματα και τα φίλια πολεμικά σκάφη.
Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, οι αιματηρότερες μάχες ακόμα και στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, όπου η υπεροπλία σε σύγχρονα μέσα από πλευράς ΝΑΤΟ ήταν κάτι παραπάνω από συντριπτική, έγιναν από πεζοπόρα τμήματα και άρματα (υποβοηθούμενα από αεροπορία και ναυτικό). Σε παραπέμπω στη μάχη της Φαλούτζα πχ.
Μια γενική παρατήρηση όμως (όχι προσωπική προς εσένα). Δεν είμαι αξιωματικός, αλλά βλέπω μια ευκολία από όλους στο site, που είναι λίγο πολύ άσχετοι με το στρατιωτικό αντικείμενο, να εκφράζουν βεβαιότητες σε ότι αφορά τη γενική στρατηγική αλλά και τις τακτικές στο σύγχρονο πεδίο της μάχης. Έχω να υπενθυμίσω ότι το αντικείμενο είναι πολύ δύσκολο, διδάσκεται στη Σχολή Ευελπίδων και τις άλλες στρατιωτικές ακαδημίες της Ελλάδας και του εξωτερικού για 4 χρόνια αρχικά με συνεχείς μετεκπαιδεύσεις (Σχολή Πεζικού 9 μήνες στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού, 9 μήνες στο βαθμό του Λοχαγού, 9 μήνες στο βαθμό του Συνταγματάρχη, Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, Διακλαδικές Σχολές Ενόπλων Δυνάμεων, Σχολές του ΝΑΤΟ σε όλες τις χώρες μέλη κλπ). Αναρωτιέμαι πως αμφισβητείτε με τόση αυτοπεποίθηση το αμυντικό δόγμα της χώρας.
Menu
Community Sponsor
Prom Racing
